Jałmużna - jałmużna wielkopostna - definicja, funkcje, znaczenie

Cytując za Słownikiem Języka Polskiego, jałmużna jest to „datek ofiarowany ubogiemu, jako uczynek miłosierny”. Jednym słowem jest to udzielenie pomocy i wsparcia osobie biednej, znajdującej się w potrzebie. Poprzez jałmużnę chrześcijanin wyraża swoją miłość do bliźniego. Należy pamiętać, iż o jałmużnie możemy mówić tylko wtedy, kiedy wypływa z czystego serca i dobroci, nie zaś z potrzeby poklasku i chwały. 

Kościół zna różne formy jałmużny. Pierwsza to jałmużna jako finansowy lub materialny datek, druga to jałmużna duchowa, czyli serdeczna rozmowa, udzielenie rady, cierpliwe wysłuchanie drugiego człowieka czy po prostu modlitwa. Także bezinteresownie wykonywana praca może zostać kreślona mianem jałmużny. 

Każdy chrześcijanin wie, że prawdziwa jałmużna gładzi grzechy, jest ona swoistym lekarstwem na popełniane złe uczynki. Jałmużna stanowi dla osoby wierzącej podarunek czegoś, czego druga osoba nie ma, czego jej brakuje. Ponadto prawdziwa jałmużna powinna pozostać niewidoczna dla tłumu, jak nauczał Chrystus: „Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu” (Mt 6,3-4). 

Bardzo często jednak pojęcie jałmużny zostaje wypaczone, szczególnie w dzisiejszych czasach. Zdarza się bowiem, iż ludzie wspomagają innych, co nie wynika ze szczerej chęci pomocy, tylko z próby uspokojenia swojego sumienia. Często zamiast faktycznie pomóc osobie w potrzebie, zostawiamy mu kilka złotych, co  jest zaleczeniem skutku, nie rozwiązuje natomiast przyczyny.