Apokalipsa św. Jana - Symbolika Apokalipsy św. Jana. Opracowanie

Apokalipsa św. Jana to księga prorocza, a więc wieszcząca, co stanie się w przyszłości. Samo słowo pochodzi z języka greckiego i oznacza „objawienie”. Apokalipsa odsłania nam bowiem wydarzenia, które mają mieć miejsce przy końcu czasów. Opisuje koniec ziemskiego świata i powstanie nowego, gdzie niepodzielną władzę będzie sprawował Bóg Stwórca.

Objawienie św. Jana jest jedną z najbardziej tajemniczych i wizyjnych ksiąg Nowego Testamentu. Zawiera wiele symboli, dlatego interpretacja tej księgi różni się w zależności od szkoły lub badacza. Aby właściwie zinterpretować Apokalipsę, należy posiadać dogłębną znajomość kultury, symboliki i odniesień funkcjonujących w tamtych czasach. Niektóre elementy są jednak rozszyfrowane i można z dużą dozą prawdopodobieństwa założyć, co miał na myśli św. Jan, zapisując słowa Apokalipsy.

Charakterystyczna dla czasów Chrystusowych była rozbudowana symbolika związana z liczbami. Także w Apokalipsie pojawia się sporo odniesień do tej tradycji. Po pierwsze wspomnieć trzeba o cyfrze 7. Była ona szczególnie ważna ze względu na to, że powstawała z połączenia liczby trzy oraz cztery. Trójka od zawsze symbolizowała Trójcę Świętą, natomiast czwórka była cyfrą ziemską, przyporządkowaną człowiekowi. Stosunki między Najwyższym a ludźmi określane były właśnie cyfrą 7. Występuje więc w Apokalipsie siedem kościołów, siedem duchów, siedem czasz czy też siedem pieczęci. Wszystkie te symbole dotyczą więc relacji sfery boskiej i ludzkiej, obietnic, nakazów lub wyroków.

Inną liczbą jest 144 tysiące. Dotyczy ona w tym kontekście osób, które mają zostać zbawione. Apokalipsa nie mówi oczywiście, iż dokładnie tyle osób zostanie wziętych do Królestwa Niebieskiego, ale sugeruje, że jest to liczba ogromna, niemożliwa do policzenia. Liczba ta nie jest jednak przypadkowa. Stanowi dwanaście do kwadratu pomnożone przez tysiąc.12 było bardzo znaczącą liczbą w chrześcijaństwie (choćby 12 apostołów), a poza tym jest to iloczyn cyfr 3 i 4, które także były bardzo istotne, o czym powiedziane zostało powyżej.

Najbardziej znaną liczbą w Apokalipsie jest jednak 666. Trzy szóstki nazwane były liczbą Bestii. Liczba 666 najczęściej interpretowana jest jako symbol szatana, podobnie jak smok, Abaddon lub Apollyon. Symbolika 6 może nawiązywać do „niedokończonej 7”, która była z kolei liczbą boską. 666 stanowić miała więc znak niedopełnienia, braku, w przeciwieństwie do Boskiej pełni i doskonałości. Natomiast imiona szatana oznaczają dosłownie „niszczyciela” i „zabójcę”.

Jeśli chodzi o symbole spoza zbioru liczb, nawiązujące do Osób Boskich, są to oczywiście: Baranek oznaczający zmartwychwstałego Chrystusa, Alfa i Omega, czyli pierwsza i ostatnia litera alfabetu greckiego oznaczające początek i koniec, a więc wiarę, iż tak jak początek świata leżał w rękach Boga, tak samo jego koniec będzie do Niego należał.

Do Najwyższego nawiązuje także miecz obosieczny symbolizujący Słowo Boże, Które będzie osądzać ludzi na Sądzie Ostatecznym; trąba oznajmiająca obecność Bożą i wyroki (od głosu trąby rozpoczyna się Sąd Ostateczny), białe szaty mówiące o niewinności czy Nowe Jeruzalem, będące Królestwem Niebieskim po Sądzie Ostatecznym.

Mamy w Apokalipsie także Niewiastę, która utożsamiana jest najczęściej z Matką Boską lub Arką Przymierza i przeciwstawioną jej Wielką Nierządnicą, czyli miastami, które nie chciały przyjąć chrześcijaństwa. Innymi ważnymi symbolami są – na przykład – konie, które generalnie symbolizowały wojnę. Jednak, dokładniej mówić, biały koń oznacza Chrystusa, rudy to zwiastun wojny, czarny oznaczał głód, a trupio blady był utożsamiany ze śmiercią.

Cztery zwierzęta natomiast to czterej ewangeliści. Marek, który widział Chrystusa w postaci lwa, przedstawiany jest właśnie jako lew. Wół przypadł Łukaszowi, który zwykł przedstawiać Jezusa nadając Mu atrybuty wołu: ciężko pracującego, poświęcającego się i cierpiącego z ludźmi. Jan wyobrażony jest pod postacią orła, gdyż wzbił się na wyżyny swojego proroctwa i najgłębiej zrozumiał Boskie tajemnice, natomiast Marek to po prostu człowiek, gdyż jego pisma były zrozumiałe dla zwykłych ludzi.