Czym są dla mnie Przykazania Boże?

Przykazania Boże, czyli Dekalog, zna chyba każdy, nawet jeżeli daleki jest od wiary w Jezusa Chrystusa. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, iż Dziesięć Przykazań stanowi swoisty drogowskaz, kompas, który pokazuje, jak żyć, by dostąpić Królestwa Bożego.

Dla mnie przykazania są właśnie takim kompasem. Owszem, zdarza się, iż zboczę z drogi, wtedy  zawsze któreś z przykazań wskaże mi właściwy kierunek. Bez nich czułabym się zagubiona, niczym małe dziecko we mgle. To one rozświetlają każdą ciemną drogę, czyniąc ją łatwiejszą i bardziej przyjazną. Wypełnianie z pokorą wszystkich Dziesięciu Przykazań czyni mnie osobą silniejszą i stabilną religijnie. Wiem bowiem, iż istnieją pewne reguły, którymi powinnam się kierować, a to ułatwia dokonywanie wyborów życiowych. Dzięki Dekalogowi wiem, że jest tylko jeden Bóg, którego imienia nie powinnam wzywać bez potrzeby. Bardzo ważne jest dla mnie przykazanie czwarte, które mówi o szacunku dla rodziców. Uważam, że jest jednym z najważniejszych, gdyż wkład rodziców w nasze życie jest ogromny, często jednak bardzo niedoceniany. Przykazania mogą także wiele ułatwić człowiekowi w życiu, czasami bowiem zastanawiamy się, jak powinniśmy postąpić, jaką drogą pójść. Wtedy przychodzi nam z pomocą dekalog, który niejednokrotnie jest swoistym panaceum na wszelkie rozterki. Zdania w nim zawarte są bardzo proste i wydawałoby się oczywiste, ale postępowanie zgodnie z Dekalogiem przynosi nadzieję na zbliżenie do Boga.

Oczywiście życie zgodnie z przykazaniami Bożymi nie jest łatwe. Często napotykamy na swej drodze pokusy, które skłaniają nas do popełnienia grzechu. Tak naprawdę każdego dnia podejmujemy walkę ze złem, z własnymi słabościami, mając za broń właśnie dziesięć przykazań. Może gdyby nie ta walka, nie zdawalibyśmy sobie sprawy z wartości wielu rzeczy i sytuacji, które nas spotykają.