Cud w Lanciano - opracowanie

Pierwsze historyczne świadectwo dotyczące cudu eucharystycznego pochodzi z włoskiego miasta Lanciano, z VIII wieku. Według tej relacji w klasztorze pod wezwaniem św. Longina pewien kapłan, który często ignorował sprawy Boże oraz wątpił w Przeistoczenie nierzadko odprawiał mszę świętą. Podczas jednej z nich, kiedy zakonnik kończył wypowiadanie słów konsekracji, Hostia w jego rękach przemieniła się w okrągły fragment ciała, wino natomiast przemieniło się w krew, która zamieniła się w pięć nierównych bryłek. Po ich zważeniu okazało się, że ciężar jednej miał być równy ciężarowi pięciu, ciężar dwóch równy ciężarowi trzech, a ciężar najmniejszej bryłki równy ciężarowi największej.

W 1574 roku cud został potwierdzony przez biskupa Lanciano - Rodrigueza. Początkowo Hostia i bryłki krwi zostały umieszczone w relikwiarzu z kości słoniowej, który w 1713 roku zamieniono na złotą i kryształową monstrancję. W latach siedemdziesiątych XX wieku relikwie zostały zbadane przez prof. Odoarado Linoli, który wykazał, iż ciało to mięsień sercowy człowieka nie zmieniony od 1200 lat, krew natomiast posiada grupę AB, co dowodzi, że relikwie faktycznie są pochodzenia ludzkiego. Dzisiaj można je zobaczyć w tabernakulum kościoła św. Franciszka w Lanciano.