O co prosimy Boga w modlitwie „Ojcze nasz”? Wymień prośby, zinterpretuj je i rozwiń

Modlitwa Ojcze nasz, czyli Modlitwa Pańska, pochodzi od Boga, ale nauczył nas jej i dał ją nam Jezus Chrystus. Przez słowa, z których się składa modlitwa, jedyny Syn Boga przekazuje treści, które otrzymał od Ojca. Jezus to nauczyciel naszej modlitwy. Słowo Wcielone, Chrystus zna w swym ludzkim sercu potrzeby swoich bliźnich i objawia się nam – jest On wzorem tej naszej modlitwy. Po rozpoczynającym modlitwę wezwaniu do Boga następuje siedem próśb, które podzielić można na dwie grupy – prośby o kwestie doczesne i prośby o kwestie wieczne.    

Prośba pierwsza – „święć się imię Twoje”. Jezus uczy nas poprzez te słowa, że Bóg i Jego imię  powinno być otaczane należytą czcią. Bóg ma być dla ludzi kimś najważniejszych, do kogo zwracać będą się z wielkim szacunkiem.

Prośba druga – „przyjdź Królestwo Twoje”. Jest to zwerbalizowana nadzieja, ufność i wiara w to, że przyjdzie dzień, kiedy wszystkie dusze, które na to zasługują, znajdą się u Pana. Już tu, na ziemi, znajduje się namiastka Królestwa Bożego, którego integralną częścią jest Jezus. Śmierć i zmartwychwstanie Syna zapewniły nam możliwość wejścia do Królestwa w niebie.

Prośba trzecia – „bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Wola i zamysł Boży zapisane w Piśmie Świętym są warunkiem wszystkiego. Ludzie, jeśli chcą zasłużyć na owoce eschatologiczne, powinni żyć zgodnie z tym, co powiedział i przykazał Bóg. Warunki życia po śmierci, kwestie trafienia do  nieba, piekła lub czyśćca, również zostały określone przez Ojca i to on zdecyduje o losie każdej duszy.

Prośba czwarta – „chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. To już prośba o sprawy ziemskie. Ważne jest spożywanie ciała Jezusa, by w ten sposób zasłużyć na przebywanie z Nim w niebie, ale równie ważny jest chleb codzienny, pokarm, dzięki któremu można żyć i oddawać cześć Bogu poprzez godne życie.

Prośba piąta – „odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Człowiek jest grzeszny i mały, choć stworzony na obraz Boga. Każdy potyka się w życiu i błądzi, ale ludzie wierzą i proszą Boga, by miał wzgląd na ich ułomność i przy szczerej skrusze wybaczał. Wybaczanie leży również w gestii człowieka, który kochając bliźniego, powinien wybaczać mu jego upadki.

Prośba szósta – „nie wódź nas na pokuszenie”. Bóg choć sam nie zsyła na człowieka żadnych pokus, bo to jest domeną szatana, ale może sprawić, że zakusy diabła będą słabsze, że uchroni nas od podszeptów sprowadzających nieszczęście. Poczucie, że jest ktoś, kto pomoże w walce z obezwładniającą siłą szatana, jest bardzo krzepiąca i potrzebna.

Prośba siódma – „ale nas zbaw ode złego”. Ta część łączy się z poprzednią. Bóg proszony jest o pomoc nie tylko w chronieniu przed pokusami zsyłanymi przez diabła, ale też przed wszystkim, co złe może spotkać człowieka w życiu. Bóg traktowany jest jako dobry i troskliwy Ojciec, który chroni od trosk, smutków, przeciwności.