Modlitwa - cechy modlitwy. Opracowanie w oparciu o wybrane fragmenty Nowego Testamentu

Kiedy Jezus modlił się, wtedy jednocześnie uczył nas modlitwy, dlatego drogą naszej modlitwy jest Jego modlitwa do Ojca. W Ewangelii znajduje się zapis o bezpośrednim nauczaniu Jezusa o modlitwie. Jezus-Nauczyciel przekazuje nam poprzez modlitwę drogę do Boga.

Zaczynając od wygłoszonego Kazania na Górze, Jezus kładzie nacisk na nawrócenie serca, czyli pojednanie się ze swymi bliźnimi, których uważamy za wrogów. Należy więc modlić się za prześladowców, co wiąże się z przebaczeniem z głębi serca podczas wypowiadanych słów modlitwy. Takie nawrócenie bowiem jest całkowitym zwróceniem się w stronę Boga. Serce, które gotowe jest się tak nawrócić, uczy się modlitwy w wierze, która oznacza przylgnięcie do Boga ponad wszelkim pojęciem i poczuciem. 

Jezus uczy synowskiej śmiałości w modlitwie, ponieważ sam prosił Ojca i składał Mu cześć przed otrzymaniem Jego darów. W Ewangelii wg św. Marka jest napisane, że to, o co poprosi się Boga w modlitwie, spełni się dzięki wierze w to spełnienie. Mateusz pisze, że dla wiary, która nie wątpi wszystko jest możliwe.

Prawdziwa modlitwa wiary nie polega jedynie na wypowiadaniu wielkich słów. Potrzebna jest tu zgoda serca, aby spełniać wolę Boga. Jezus namawia uczniów do modlitwy, w której zawarta będzie troska o działanie z zamysłem Boga. Przestrzega ich również przed pokusą. Tylko czujność w modlitwie może od niej uchronić.

Jezus powierzył swym uczniom tajemnicę modlitwy, którą powinni realizować po Jego odejściu do Ojca. Przede wszystkim novum było zanoszenie próśb do Boga w imię Jezusa, ponieważ On jest drogą, prawdą i życiem. Wiara przynosi owoce miłości – zachowywaniu Jego słowa, wierność Jego przykazaniom, trwanie z Nim w Ojcu, który tak bardzo nas kocha, że mieszka w nas.

Gdy nasza modlitwa jednoczy się z modlitwą Chrystusa, wtedy Bóg zsyła Ducha Prawdy, by z nami trwał na zawsze. Modlitwa w Duchu Świętym jest komunią miłości z Bogiem, nie tylko przez Chrystusa, ale i w Nim.