Inkorporacja - co to jest inkorporacja? Definicja, pojęcie. Inkorporacja terytorium

Inkorporacja jest terminem, który funkcjonuje w prawie międzynarodowym od setek lat. Używano go już wieki temu. Oznacza on przyłączenie terytorium jakiegoś kraju (części lub całości) do innego państwa. Powoduje to zmiany geograficzne – jedno państwo znika z map, drugie jego kosztem powiększa swe włości.

W przypadku skutków politycznych, państwo wchłaniające właściwie ich nie ponosi (może napotkać najwyżej opór nowych poddanych), znacząco jednak ulega zmianie sytuacja państwa wchłoniętego – jeśli zostało w całości inkorporowane, całkowicie traci ono podmiotowość prawną i przestaje istnieć w świadomości międzynarodowej. Nie spotyka się to jednak z większym odzewem wśród pozostałych państw, gdyż jest wchłonięte legalnie. W innym przypadku zjawisko to nazywałoby się aneksją.

Doskonałymi przykładami z historii Polski są choćby następujące inkorporacje: przyłączenie Pomorza Gdańskiego w 1116 roku, wchłonięcie Prus w 1454 roku czy też szwedzkich Inflant w roku 1599.

Ciekawie wygląda to również w przypadku obalenia komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej, kiedy Niemiecka Republika Demokratyczna i Republika Federalna Niemiec doszły do porozumienia, wedle którego przeprowadzono „Zjednoczenie Niemiec”, które miało miejsce 3 października 1990 roku. Nazwa jest myląca, ponieważ de facto dokonano tam aktu inkorporacji na NRD. Od tego momentu państwo funkcjonowało jako RFN, co potwierdza definicję inkorporacji.