Konwencje - Konwencja londyńska (1972 r.) - cel, treść, skutki

Konwencja londyńska to umowa o „zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji”. Została ona sporządzona równocześnie w Londynie, Moskwie, Meksyku i Waszyngtonie, w dniu 29 grudnia 1972 r.

Konwencja została ratyfikowana również przez Polską Rzeczpospolitą Ludową(PRL) dnia 29 lutego 1978 r. Według interesującej nas Konwencji, środowisko morskie i jego mieszkańcy stanowią szczególną wartość dla całej ludzkości, dlatego gospodarowanie środowiskiem morskim powinno odbywać się w sposób, który nie stwarzałby dla niego żadnego zagrożenia.

Państwa przyjmujące Konwencję zobowiązują się w związku z tym do zakazania zatapiania następujących odpadów, szkodliwych dla wód, m.in.: rtęci, kadmu, mas plastycznych i innych substancji syntetycznych nie ulegających rozkładowi, ropy naftowej oraz jej odpadów, odpadów radioaktywnych i innych radioaktywnych materiałów, materiałów produkowanych do prowadzenia wojny biologicznej i chemicznej.

Państwa-strony zobowiązują się więc starać się ochronić środowisko morskie przed dowolnymi szkodliwymi substancjami, także tymi przewożonymi przez statki w innych celach niż zatopienie, a także – odpadami powstającymi w czasie używania statków, samolotów i innych urządzeń umieszczonych na morzu, zanieczyszczeniami radioaktywnymi ze wszelkich źródeł, składnikami broni biologicznej i chemicznej, substancjami biorącymi się bezpośrednio lub pośrednio z prac poszukiwawczych lub eksploatacji i przetwarzania w morzu mineralnych zasobów dna morskiego.

Państwa, w których obowiązuje konwencja londyńska, to m.in.: Afganistan, Argentyna, Australia, Azerbejdżan, Belgia, Białoruś, Brazylia, Chiny, Egipt, Finlandia, Francja, Gabon, Hiszpania, Holandia, Iran, Irlandia, Islandia, Japonia, Jordania, Kanada, Korea Południowa, Kuba, Niemcy, Polska, Portugalia, Rosja, Słowenia, Stany Zjednoczone, Ukraina, Węgry, Wielka Brytania, Włochy, Zjednoczone Emiraty Arabskie.