Gustave Le Bon - biografia, życiorys

Gustave Le Bon urodził się 7 maja 1841 r. w Nogent-le-Rotrou we Francji. Był on psychologiem społecznym, socjologiem, antropologiem, ale zajmował się także fizyką i astronomią. W latach 1860-1880 podróżował po Europie, Azji i Afryce Północnej, pisał wtedy książki podróżnicze oraz tworzył prace z dziedzin archeologii i antropologii.

Oprócz podróży, Le Bon studiował medycynę w Paryżu, w 1866 r. uzyskał tam tytuł doktora medycyny. W 1884 r. został wysłany przez rząd francuski do Indii w celu zbadania zabytków archeologicznych. Był inicjatorem i wydawcą serii „Bibliothque de Philosophie scientifique”.

Do dziedzin, którymi Le Bon interesował się najbardziej, należała psychologia społeczna, gdzie szczególną rolę odgrywała psychologia tłumu i zbiorowości. Le Bon sporo uwagi poświęcał także innym naukom, m.in.: chemii, historii cywilizacji, archeologii, paleografii itd. Jego pierwszym wielkim sukcesem wydawniczym była publikacja pracy pt.: „Psychologia człowieka”. Z kolei w 1895 r. opublikował swoją najsłynniejszą pracę pt.: „Psychologia tłumu”. Le Bon był pierwszym naukowcem, który dokonał psychologicznej analizy zachowania tłumu ludzkiego. Praca „Psychologia tłumu” osiągnęła wielki sukces wydawniczy, we Francji była wielokrotnie wznawiana, tłumaczono ją także na wiele języków, w tym na język polski.

Le Bon intensywnie uczestniczył we francuskim życiu intelektualnym. W 1902 r. rozpoczął serię cotygodniowych obiadów, na które zapraszał znaczniejszych intelektualistów. W czasie  owych spotkań omawiano współczesne problemy, którymi żył świat i ojczyzna. Na obiady były zapraszane m.in. takie osobistości jak: Paul Valery , Emile Picard , Camille Saint-Saens , Marie Bonaparte czy Henri Bergson.

Gustave Le Bon zmarł 13 grudnia 1931 w Paryżu. Można powiedzieć, iż był on człowiekiem pełnym ciekawości, potrzebującym pewnej strukturyzacji, rozumianej w sposób naukowy żyjącym jednak w burzliwym czasie wojen, które odcisnęły piętno na jego ojczyźnie, Francji oraz na innych państwach.