William Szekspir „Makbet” - bohaterowie. Charakterystyka

Tytułowym bohaterem tragedii Williama Szekspira jest Makbet – wasal i bliski krewny króla Dunkana. Początkowo poznajemy go jako wiernego sługę władcy Szkocji, wykazującego się wielkim bohaterstwem w czasie wojny.

Siłą, która zniszczyła Makbeta była nadmierna ambicja przejawiana przez bohatera. Gdy wiedźmy przepowiedziały mu, że zostanie królem, postanowił nie czekać, tylko wziąć sprawy w swoje ręce i zamordować dotychczasowego władcę. Od tego czasu stał się on zupełnie inną postacią. Zaczął sprawować krwawe i tyrańskie rządy. Nie zawahał się przed zabiciem swego przyjaciela – Banka – a także przed uśmierceniem rodziny Makdufa, który nie chciał pozwolić na rządy Makbeta.

Warto także dodać, że tytułowego bohatera dręczyły potężne wyrzuty sumienia. Być może świadczy to o tym, iż nie był postacią do końca zepsutą. Jednak w uciszeniu tego wewnętrznego głosu nieustannie pomagała mu małżonka, wytrwale podnosząc go na duchu.

Lady Makbet jest żoną tytułowego bohatera. To kobieta ambitna, bezwzględna i przebiegła, która zaplanowała zbrodnię i proces zacierania jej śladów. Także dla niej władza była niesamowitą pokusą, jakiej podporządkować mogła całe swoje życie. Warto dodać, że nie chciała ona mieć dziecka, gdyż mogłoby ono zagrozić jej planom.

W dalszej części utworu staje się ona kobietą pogrążoną w marazmie i dźwigająca niezwykle ciężkie brzemię zbrodni. Prześladuje ją uczucie, że ma krew na rękach. Ten obłęd doprowadza ją do samobójstwa.

Dunkan był królem Szkocji, którego zamordował tytułowy bohater. To władca sprawiedliwy, potrafiący docenić męstwo i zasługi swoich poddanych, czego dowodem było uhonorowanie Makbeta tytułem tana Kawdoru po bohaterskiej bitwie.

Banko był przyjacielem głównego bohatera tragedii Williama Szekspira. Podobnie jak Makbet, tak i on zyskał wielką sławę na polu bitwy. To postać szlachetna, wierna swoim ideałom i racjonalnie patrząca na świat. Przestrzegał on królobójcę przed zbytnim zawierzaniem słowom wiedźm. Sam nie chciał uwierzyć w to, że będzie ojcem królewskiego rodu. Bohater ten, chociaż mógł domyślać się zamiarów Makbeta, nie wydał go królowi. Także później zachował neutralność, podczas gdy inni lordowie zaczęli tworzyć koalicję przeciw uzurpatorowi. Banko padł ofiarą obłędu głównego bohatera, który za wszelką cenę musiał wyeliminować każdego, kto mógł wydać jego sekret.

Makduf był szkockim lordem, postacią wierną królowi Dunkanowi. To on jako pierwszy zaczął podejrzewać, że Makbet dopuścił się zdrady. W obawie przed krwawą zemsta musiał opuścić Szkocję i udać się do Anglii, gdzie szukał pomocy w rozprawieniu się z nowym władcą.

Lady Makduf to żona lorda Makdufa, kobieta stanowiąca przeciwieństwo małżonki tytułowego bohatera. Była dobrą żoną i matką. Nie próbowała mieszać się w sprawy polityczne, wolała koncentrować się na dbaniu o swe domowe ognisko. Wraz z dziećmi padła ofiarą krwawego szału Makbeta.

Malkolm był starszym synem króla Dunkana. Kiedy jego ojciec został zamordowany, spodziewał się, że śmierć grozi także jemu i Donalbeinowi (młodszemu bratu), dlatego postanowił uciec do Anglii. Malkolm jest uosobieniem władcy prawowitego, na którego czekali poddani.

Donalbein był młodszym synem króla Dunkana i bratem Malkolma.

Fleance był synem Banka. Udało mu się uniknąć śmierci, którą miał ponieść wraz z ojcem w wyniku leśnej zasadzki. Za jego sprawą miała wypełnić się przepowiednia wiedźm głosząca, że potomstwo Banka obejmie szkocki tron.

Hekate była najważniejszą z wiedźm – utożsamianą z wojną i zemstą. To ona przepowiedziała koniec Makbeta, gdyż ten nie wezwał jej pomocy, gdy popełniał zbrodnię. Swą wściekłość kierowała także pod adresem czarownic, które samowolnie chciały zmienić kształt świata.

Trzy wiedźmy to postaci pojawiające się przed Makbetem i Bankiem. Mają one zdolność przepowiadania przyszłości. Ich wróżby były dwuznaczne i wypowiadane trudnym, metaforycznym językiem.