C.S. Lewis „Opowieści z Narnii” - charakterystyka Edmunda

Edmund to jeden z czwórki rodzeństwa, które w czasie II wojny światowej przybyło do starego wiejskiego domu, gdzieś w prowincjonalnej Anglii. Chłopak jest starszy od najmłodszej z rodzeństwa, Łucji i młodszy od pozostałych – Zuzanny i Piotra. Od początku powieści Edmund jest postacią niesympatyczną. Jego młodsza siostra Łucja jako pierwsza z całej czwórki trafia do Narnii. Opowiada o tym braciom i siostrze, ale nikt jej nie wierzy. Kiedy Łucja po raz drugi przedostaje się do dziwnej krainy, Edmund skrada się za nią. Dziewczynka spotyka go tam i potem prosi, by potwierdził Zuzannie i Piotrowi, że Narnia istnieje. Edmund wypiera się wszystkiego, twierdzi, że nigdzie nie był, a Łucja po prostu zmyśla.

Czytelnik wie jednak, dlaczego Edmund tak postępuje – rzeczywiście był w Narnii i spotkał tam Białą Czarownicę. Wiedźma poczęstowała go ptasim mleczkiem i obiecała dać mu jeszcze, jeśli przyprowadzi jej swoje rodzeństwo. Edmund zdradził brata i siostry, a jego zdrada będzie miała poważne konsekwencje, kiedy cała czwórka przekradnie się do Narnii i zechce pomóc Aslanowi w powrocie na tron tego królestwa, który zagarnęła czarownica.

Na szczęście Edmund nie jest zły do szpiku kości – kiedy wraca do czarownicy, a ona traktuje go z góry i nie jest już dla niego miła, zaczyna widzieć jej prawdziwe cechy. Czarę goryczy przepełnia incydent, kiedy wiedźma zamienia w kamień zwierzęta, cieszące się z nadejścia wiosny i prezentów od Mikołaja. Edmund próbuje uciekać, zostaje skrępowany. Uwalniają go zwierzęta, posłuszne Aslanowi. Chłopak ma okazję odkupić swoje winy – dzielnie walczy w bitwie przeciwko oddziałom czarownicy, w kluczowym momencie przechyla szalę zwycięstwa na korzyść obozu dobra. Godzi się z rodzeństwem, a właściwie jego brat i dwie siostry łaskawie mu wybaczają, a po zwycięstwie zostaje jednym z czterech władców Narnii.

Edmund to chłopiec ambitny, żądny władzy, inteligentny i nieco bezwzględny. Nie jest jednak do końca zepsuty, umie przyznać się do błędów i wyciągać konsekwencje ze swoich czynów. Rządząc Narnią, zasłynął z mądrości i sprawiedliwych wyroków.