Czesław Miłosz „Rozbieranie Justyny” - interpretacja i analiza wiersza

Utwór ten jest nawiązaniem do ponadczasowej powieści naturalistycznej Elizy Orzeszkowej zatytułowanej „Nad Niemnem”. Jedna z głównych bohaterek tej książki to Justyna, piękna i skromna kobieta, kochająca swoją ojczyznę. Jak wiele dziewcząt w jej wieku przeżyła miłość i odnalazła szczęście. Miłosz w swoim wierszu nakreśla dalsze jej losy.

Utwór ma budowę stychiczną, nie jest podzielony na strofy. Jedynie przy końcu widać wyraźne wyodrębnienie pewnych elementów tekstu, które stanowią podsumowanie. W wierszu nie odnajdziemy rymów, wersy mają nieregularną budowę, a końcowa cześć w dużej mierze przypomina prozatorskie ukształtowanie tekstu. Choć utwór pisany jest językiem łatwym, nie brakuje tu środków artystycznych. Możemy odnaleźć pytania retoryczne ( „ Jakie dialogi toczy ciało z duszą?), a także wspaniałe opisy, zarówno bohaterki i jak polskich krajobrazów.

Miłosz w swoim utworze przywołuje postać Justyny z powieści Orzeszkowej. On, jako człowiek z innej już epoki, którą sam nazywa „ bezwstydną” pozwala sobie na grę zmysłów z postacią kobiecą. Orzeszkowa w swoim dziele nie pokazała całej historii romansu dziewczyny z jej wybrakiem, ponieważ wtedy były...