„Faust” - Tragiczna historia doktora Fausta na podstawie dramatu Goethego - opracowanie

Doktor Faust, główny bohater dramatu Johanna Wolfganga Goethe, był człowiekiem o wielkim intelekcie, wszechstronnie uzdolnionym oraz w pełni przekonanym o wyższości swojego geniuszu nad innymi. Uczony posiadał wszelkie tajniki wiedzy naukowej. Takie dziedziny jak filozofia, prawo, medycyna czy teologia, nie były mu obce. Dusza Fausta staje się, w dramacie Goethego, przedmiotem zakładu Mefistofelesa z Bogiem.

Największym marzeniem Fausta było wznieść się ponad ziemskie ograniczenia oraz zgłębić metafizyczną tajemnicę bytu ludzkiego. Wiedza książkowa i teoretyczna przestała mu wystarczać, im bardziej się w nią zagłębiał, z tym większą siłą odczuwał własną niedoskonałość. By lepiej poznać ludzką egzystencję, uczony sięgnął do czarnej magii. Dla spełnienia i zrealizowania swoich marzeń, był skłonny do każdego posunięcia. Wszechogarniające go poczucie pustki, ludzkiej nieudolności oraz ograniczoności dostępu do wiedzy, doprowadziła Fausta do krytycznego stanu. Wrażenie bezużyteczności dalszego istnienia budziło w mężczyźnie pragnienie śmierci. Wtedy właśnie na drodze Fausta stanął Mefistofeles. Diabeł zawarł z doktorem pakt, oddając mu się na służbę. Zobowiązał się do spełnienia każdego życzenia, za cenę oddania mu duszy. Mefistofeles, chcąc doprowadzić do upadku swoją ofiarę, spełniał wszystkie jej zachcianki i żądania. Przywrócił starcowi młodość, zaoferował możliwość poruszania się w czasie i przestrzeni oraz pomógł zdobyć miłość Małgorzaty. Zwycięstwo szatana miało nastąpić w chwili wypowiedzenia przez Fausta słów: „Trwaj, chwilo jakże jesteś piękna!”. Pragnienie szczęścia i miłości z Małgorzatą szybko przerodziło się w dramat. Dziewczyna po podaniu silnego środka nasennego matce, który otrzymała od Fausta, doprowadza do jej śmierci. Jej związek z Faustem owocuje zajściem w ciążę. Kochanek w obronie dziewczyny zabija jej brata, stając się mordercą. Z kolei sama Malgorzata morduje swoje dziecko, zostaje umeiszczona w więzieniu i gdzie umiera. 

Tragiczna historia uświadamia Faustowi, co jest prawdziwym celem w życiu. Przestaje się on skupiać na własnym szczęściu. Rozpoczyna wędrówkę w poszukiwaniu afirmacji i akceptacji życia. Postanawia się również poświęcić dla dobra innych ludzi. Stwarza własne imperium, którym włada. Chce rządzić tak, by jego państwo było idealne a każdy mieszkaniec szczęśliwy.

Dramat Fausta to walka człowieka z własnymi niedoskonałościami, bunt przeciwko ograniczeniom związanym z ludzką naturą. Jego chęć poznawania tajemnic bytu ludzkiego jest stale blokowana przez fakt bycia śmiertelnym. Geniusz zdobywa coraz większą wiedzę, przebywa długą drogę wewnętrznego rozwoju. Lecz każde wejście na wyższy stopień mądrości, przypomina mu o jego niedoskonałościach i ograniczeniach. Egoistyczne podejście doktora Fausta do życia oraz miłości doprowadza do wielkiej tragedii.