Teatr grecki - budowa teatru antycznego

Teatr grecki znajdował się w miejscach łatwo dostępnych dla dużych ilości ludzi: na początku było to miejsce wytyczone u stóp wzgórza, nazywane orchestrą. Na środku orchestry ustawiano ołtarz (thymale). Widzowie zasiadali na wzgórzu w miejscu później nazwanym theatronem. Na początku orchestra miewała rózne kształty: prostokąta, koła lub elipsy. Potem przyjęto za obowiązujacy kształt koła. Wokół sceny tworzono widownie nazywaną theatronem.

Na theatronie stawiano drewniane ławki dla widzów. W Atenach sztuki wystawiano na agorze, na specjalnie wzniesionych do tego celu drewnianych konstrukcjach. Póżniej przeniesiono przedstawienia w okolice świątyni. W czasach Ajschylosa, w miejscu gdzie odbywały się przedstawienia, wybudowano skene (czyli budynek, w którym aktorzy się przebierali).

Budynek ten znajdował się przy orchestrze, naprzeciwko theatronu. Skene służyło także jako element dekoracji – tło. Na ścianach skene umieszczano obrazy nazywane pinakes. W ścianie tego budynku znajdowały się drzwi, którymi aktorzy wychodzili na scenę. Miejsce, na którym stali aktorzy, nazywamy proscenium. Członkowie chóru wchodzili na scenę wejściem nazywanym parodos.

Między rzędami dla widzów znajdowały się miejsca wytyczone do ruchu ludzi nazywane kerkides. Było ich siedem. Na środku, w pierwszym rzędzie znajdował się tron przygotowany specjalnie dla kapłana Dionizosa.

Na zewnątrz teatru znajdował się portyk mający być ochroną przed deszczem dla widzów.

Około 425 roku p.n.e. rozpoczęto budowę teatru kamiennego (wcześniej budynki były drewniane). Nowy teatr mógł pomieścić nawet 30 000 widzów.

W okresie hellenistycznym zmieniono nieco proporcje teatru – proscenium zostało pogłębione i podniesione, oparto go również na słupach zyskując w ten sposób przestrzeń zwaną  hyposkeonem.