Astrid Lindgren - biografia, życiorys

Wymieniając najsłynniejszych skandynawskich pisarzy, nie można pominąć Astrid Lindgren, Szwedki, twórczyni przygód Pippi Langstrumpf (w polskiej wersji – Fizi Pończoszanki). Autorka opowiadań dla dzieci dość późno rozpoczęła swoją karierę literacką jako taką, jednak przygody małej rudowłosej dziewczynki tak spodobały się czytelnikom, że Lindgren stała się jedną z najbardziej docenianych pisarek książek dla dzieci.

Urodziła się w 1907 roku w Vimmerby w Szwecji. Przygoda Lindgren z literaturą zaczęła się całkiem wcześnie: w szkole miała same najlepsze oceny z języka szwedzkiego, a jej pierwsze opowiadanie ukazało się w lokalnej gazecie, kiedy dziewczynka miała zaledwie trzynaście lat. Ta sama gazeta trzy lata później zaproponowała Astrid pracę, którą z chęcią przyjęła. W wieku osiemnastu lat dziewczyna zaszła w ciąże, a urodzonego synka oddała do rodziny zastępczej, a kiedy ta nie mogła się dłużej opiekować chłopcem, powierzyła staranie o niego swoim rodzicom. W tym czasie pracowała jako sekretarka oraz stenotypistka. W jednym z biur poznała swojego przyszłego męża, Sture Lindgrena, z którym miała córeczkę Karin.

To właśnie Karin wymyśliła postać najsłynniejszej bohaterki Astrid Lindgren – Pippi Langstrumpf. Na początku historie o Pippi spotkały się raczej z przychylnymi recenzjami, jednak po wydaniu kolejnych części odezwały się głosy krytyczne zarzucające autorce zbytnie rozprzężenie moralne. Oburzenie niektórych krytyków wzięło się zapewne z faktu, iż bohaterka książek Lindgren nie jest grzecznym, ułożonym dzieckiem, ale żywiołowym urwisem z mnóstwem szalonych pomysłów. Autorka moralistykę zamieniła na zabawę fantazją i odkrywanie nowych rzeczy. Pippi jest ciekawa świata, nie ma oporów przed chodzeniem po drzewach czy kąpielami błotnymi. Jej pomysły nie są standardowe, autorka wkłada w usta dziewczynki czasami absurdalne lub na pierwszy rzut oka paradoksalne stwierdzenia, jednak po dłuższym zastanowieniu okazuje się, że mają one podskórny, głęboki sens, co czyni sagę o Fizi Pończoszance lekturą nie tylko dla najmłodszych.

Konserwatywnej części krytyków taka postać rzeczywiście wydawać się musiała bardzo kontrowersyjna, jednak kolejne części przygód rudowłosej dziewczynki świadczyły tylko o zapotrzebowaniu na tego typu literaturę dla dzieci.

Astrid Lindgren napisała kilka tomów o przygodach Pippi (np. „Pippi wchodzi na pokład”, czy „Pippi na Południowym Pacyfiku”), jednak nie mniej znana jest jej inna powieść – „Dzieci z Bullerbyn”. Historia przedstawia losy grupy dzieci z kilku osad. Każde z nich różni się wyglądem, upodobaniami i cechami osobowości. Także ta powieść doczekała się swoich kilkutomowych kontynuacji, np. „Więcej o dzieciach z Bullerbyn” czy „Wesoło jest w Bullerbyn”. Historia Lisy i jej przyjaciół weszła do kanonu i stała się w Polsce lekturą szkolną.

Warto wspomnieć także  o książce pt.: „Ronja, córka zbójnika”. To wzruszająca opowieść o małej Ronji, która mieszka w lesie z ukochanym ojcem i jego kompanami. Niestety, w lesie grasuje inna banda zbójców pod dowództwem Borki. Ma on syna, z którym po przełamaniu pierwszych lodów Ronja się zaprzyjaźnia. Nie jest to w smak jej ojcu, dlatego dziewczynka decyduje się uciec z przyjacielem do lasu i wieść życie na łonie natury. Na szczęście wszystko kończy się dobrze, gdyż dzieci zdołają w końcu pogodzić zwaśnione bandy.

Lindgren otrzymała wiele nagród: Right Livelyhood Award, Order Uśmiechu czy tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego.

Zmarła w 2002 roku.