Opis parku zimą

Park, o którym chciałabym napisać, nazywa się Parkiem imienia Kazimierza Wielkiego. Znajduje się on na obrzeżach małej miejscowości – Zielonki w województwie kujawsko-pomorskim. Miejsce to nazywamy naszym małym cudem, chociaż sam park jest wielkości kilku hektarów, a atrakcje, jakie tam możemy napotkać – szczególnie w okresie zimy, sprawiają, że jest to teren niezwykle rozrywkowy. Wchodzi się do niego przez wielką marmurową bramę, której zwieńczeniem jest wyrzeźbiony z białego kamienia łabędź o rozpostartych szeroko skrzydłach. Zwykle w czasie zimy jego „pióra” pokryte są cieniutką warstewką śniegu.

Wchodząc do środka, widzimy jedną główną drogę, z której biały puch odgarnięty jest na dwa jej brzegi. Od głównej alei zwanej Aleją Wolności, zarówno z prawej, jak i lewej strony odprowadzone jest kilka pobocznych ścieżek, a każda prowadzi do równie interesującego miejsca. Sama Aleja Wolności prowadzi do ogromnych rozmiarów pomnika upersonifikowanej wolności – kobieta z mieczem i tarczą w rękach. Jej marmurowe odzienie, pokryte spadającymi z nieba płatkami śniegu, wygląda jak biały, ciągnący się wokół płaszcz. Wolność patrzy w stronę sklepienia niebieskiego.

Idąc wzdłuż pobocznej ścieżki, możemy natknąć się na wielki zimowy plac zabaw zwany potocznie Zimowym Pałacem. Znajdziemy tutaj figury rzeźbione w sztucznym lodzie. Są to przede wszystkim posągi postaci z najróżniejszych bajek i baśni, między innymi: Calineczka, Królewna Śnieżka, Jaś i Małgosia, Kot w butach, Kopciuszek, Baba Jaga, Gumisie, Smurfy, Gargamel i Klakier, Królowa Śniegu, Lassie, Czerwony Kapturek, Kubuś Puchatek, Dzwoneczek i Piotruś Pan, Goofie, Shrek, Myszka Mickey, Różowa Pantera, Mała Syrenka, czy Kaczor Donald.

Postacie ustawione są blisko niewielkiego zamku z lodu, który dzieci mogą zwiedzać. Tuż za pałacykiem znajduje się ogród – również wykuty z lodowych brył. Zadziwiające są tam nade wszystko wyrzeźbione z najdrobniejszymi szczegółami kwiaty – kolczaste róże, tulipany, krokusy, hiacynty, chabry, stokrotki czy krzaki malin, porzeczek, agrestu, jabłonie, śliwki. Jednak największym pięknem całego parku jest ogromna fontanna stojąca pośrodku ogrodu. Tutaj woda wypływająca z jej wnętrza również została zatrzymana w ruchu i wymodelowana w lodzie. Szczególnie zimą ta część parku imienia Kazimierza Wielkiego wygląda urzekająco.

W czasie tejże pory roku drzewa tracą liście i są zupełnie ogołocone. Miejsce liści na gałęziach zastępuje biała warstewka, która zamarza, przez co wszystko wygląda naturalnie. Również bujne źdźbła trawy ukryte są wówczas pod śnieżną kołdrą. Czasami spod tej kołdry spozierają na światło dnia rzadkie kępy murawy. W dalszej części parku mamy okazję oglądać boczną alejkę, wzdłuż której rzędami ustawione są ławki. Od niedawna pokrywa je śnieżna pierzyna. Z ich kolorowych, drewnianych deseczek zwisają grube sople lodu.          

W obrębie pozostawionego na uboczu placyku, możemy odnaleźć zamrożoną sadzawkę. Nie jest ona zbyt głęboka, dlatego, kiedy warstwa lodu jest już dostatecznie gruba, zarówno dzieci, jak i dorośli, mogą używać jej jako naturalnego lodowiska. Wszyscy mogą wypożyczyć łyżwy, na których można ślizgać się po idealnie wygładzonej tafli. Często widać tutaj także rodziców z ich pociechami na sankach. Nieopodal ślizgawki znajduje się też niewysoka górka. Stamtąd można zjeżdżać raz po raz. Niemal na samym końcu parku znajduje się wielka figura utworzona ze sztucznego lodu przedstawiająca kilkumetrowego bałwana.

Nie ma nic piękniejszego niż park w czasie zimy. Chociaż wszystko pokrywa czysta, śnieżna biel, jest to teren niezwykle rozrywkowy i jednocześnie pełen nieodkrytych dotąd niespodzianek.