Obraz ziemiańskiej rodziny w „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza - opracowanie

Witold Gombrowicz w swojej powieści pod tytułem „Ferdydurke” przedstawia bardzo kontrowersyjne poglądy. Książka należy do nurtu literatury absurdalnej, w której wszystko zdarzyć się może. Bohaterowie nie poddają się jednoznacznej interpretacji, a sytuacje często mogą być niezrozumiałe i trudne w ocenie. W książce Gombrowicz porusza zagadnienie „formy”, przygląda się człowiekowi wchodzącemu w interakcje społeczne oraz bada wpływ otoczenia na jednostkę. Ważne jest też ujęcie polskiej wsi. Gombrowicz stara się odpowiedzieć, jaka ona jest w czasach, w których przyszło mu żyć. Pisarz przedstawia obraz ziemiańskiej rodziny.
     
Po ucieczce od „formy”, jaką jest szkoła, Józio i Miętus trafiają do pewnej rodziny mieszkającej na wsi. Są to: Zosia i Zygmunt, Ciocia oraz wujek Konstanty. Na pozór to jedna z wielu polskich rodzin zamieszkujących prowincję. Nie wyróżniają się niczym szczególnym, są przeciętni. Najbardziej zróżnicowani w postawie i zachowaniu są Ciocia i Konstanty. Ciocia bardzo przypomina nauczycieli ze szkoły Józia, którzy „upupiali” młodzież. Tak też Ciocia próbuje doprowadzić do skretynienia całej rodziny. Jej postaci...