Gustaw Flaubert „Pani Bovary” - charakterystyka Karola Bovary

Karol Bovary jest jednym z głównych bohaterów powieści realistycznej Gustava Flauberta pt. „Pani Bovary”. Pomimo jasno sprecyzowanej w tytule postaci pierwszoplanowej to właśnie on zostaje przedstawiony czytelnikowi jako pierwszy, posiadając jednocześnie najbardziej rozwiniętą biografię.

Dowiadujemy się m.in. o jego problemach z adaptacją w środowisku szkolnym oraz trudnych relacjach z wymagającą i apodyktyczną matką, która zaplanowała jego przyszłość wedle własnych upodobań. Pod jej naciskiem Karol aplikował do szkoły medycznej, jednak egzamin wstępny udało mu się zdać dopiero za drugim razem, widać więc jasno, iż nie miał talentu ani zapału do zawodu lekarza. Studia jednak ukończył, kiedy więc przyszła pora na życiową stabilizację, matka wybrała mu żonę w osobie majętnej wdowy, Heloizy Dubuc.

Jeszcze za czasów małżeństwa Karol zostaje wezwany do wiejskiego domu pana Rounault, gdzie poznaje jego córkę, Emmę. Piękna dziewczyna robi na nim tak ogromne wrażenie, że kilkakrotnie wraca do swojego pacjenta, pomimo iż stan jego zdrowia nie wymaga kolejnych wizyt. Jego żona umiera wtedy w skutek wylewu, a niedługo po zakończeniu żałoby w miasteczku odbywa się huczne wesele Karola z panną Rounault. W kilka miesięcy później młodzi małżonkowie wyprowadzają się z rodzinnego miasteczka do Yonville, czym Karol ma nadzieję uszczęśliwić Emmę, która z dnia na dzień gaśnie pod wpływem rozczarowań, jakie przynosi jej kontakt z prozaiczną rzeczywistością.

Jego postać w dalszych partiach powieści schodzi na dalszy plan, przysłonięta poczynaniami Emmy. Rola pana Bovary w jej życiu ogranicza się do zarabiania na suknie i inne luksusowe towary, jakimi kobieta zapełnia sobie pustkę pozostałą po umierających marzeniach. Karol nie podejrzewa jednak, że jest zdradzany, kocha bowiem Emmę stale niemal taką samą szaleńczą miłością, jaką zapłonął do niej w pierwszym okresie ich znajomości. Cieszy go sama jej obecność przy jego boku, czerpie też dużo radości z obserwowania, jak dorasta ich córka. Po samobójczej śmierci żony długo tkwi w przekonaniu, że jej decyzja została spowodowana jedynie olbrzymim długiem i wyrzutami sumienia wobec rodziny, którą go obciążyła. O prawdziwych powodach jej załamania dowiaduje się dopiero z odnalezionych później listów dokumentujących romanse Emmy i zawód, jaki w trudnej sytuacji sprawili jej kochankowie. Wzburzenie Karola jest tak wielkie, że zaraz po przeczytaniu korespondencji dostaje zawału serca i umiera.