Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Tove Jansson „Muminki” - Ta śliczna panna Migotka... - opis, opowiadanie

Panna Migotka to jedna z postaci opowieści o Muminkach, stworzonych przez fińską pisarkę Tove Jansson. Panna Migotka nie jest bohaterką pierwszoplanową tych historii, pojawia się w nich rzadziej niż na przykład Muminek, Włóczykij, czy Tatuś i Mamusia Muminka. Jest jednak postacią wyjątkową, najbardziej dziewczęcą ze wszystkich bohaterów, opisanych przez autorkę. Panna Migotka to urocze stworzenie, sympatia Muminka, można nawet nazwać ją miłością – na przykład wiosną oboje spacerują po łące, wąchając piękne kwiaty, lubią trzymać się za ręce i tak dalej.

Panna Migotka wygląda podobnie jak reszta Muminków, jednak różni się od nich tym, że w zależności od nastroju potrafi zmieniać kolor. Poza tym, jako prawdziwa młoda dama, dba o swój wygląd, pielęgnuje grzywkę i koniec ogona. Chce zawsze pięknie wyglądać, robić wrażenia na innych, dbać o elegancki strój, nosi także ozdoby – na przykład bransoletkę na kostce lewej nogi. Panna Migotka uwielbia przeglądać się w lusterku i patrzeć na swoje odbicie oraz poprawiać wygląd. Kiedy przypadkowo przypala sobie grzywkę nad płomieniem świecy, jest zrozpaczona. Wtedy rycerskością wykazuje się Muminek, twierdząc, że podobają mu się dziewczyny bez grzywek.

Panna Migotka lubi piękne rzeczy, kolorowe kwiaty, błyszczącą biżuterię. W opowieściach o Muminkach pełni rolę prawdziwej młodej damy, arbitra elegancji, królowej stylu. Nie jest przy tym wyniosła, po prostu kocha piękno i błyskotki. Tym cechom odpowiada zresztą jej imię, pochodzące od słowa „migotać”, czyli zwracać na siebie uwagę, przyciągać spojrzenia, błyszczeć. Panna Migotka taka właśnie jest. Nie znaczy to jednak, że myśli tylko o sobie i kocha tylko siebie.
Panna Migotka zachwyca się wszystkimi stworzeniami, no może poza Buką, która u wszystkich bohaterów budzi przestrach i odrazę.

Kiedy Muminek złapał smoka i przyniósł go do domu, Panna Migotka uznała go za bardzo słodkie stworzenie mimo że smok ział ogniem i nie pozwalał się dotknąć. Bohaterka zareagowała na widok tego stworzonka z wielkim entuzjazmem.

Uważam, że Panna Migotka niezwykle ciekawie uzupełnia galerię postaci z opowieści o Muminkach. W porównaniu do miłego i inteligentnego, ale zupełnie nie dbającego o wygląd Włóczykija, Tatusia Muminka – marzyciela i fantasty czy Mamusi Muminka – ciągle zajętej swoją rodziną, Panna Migotka jest jak kolorowy motyl, pojawiający się w Dolinie Muminków. Wzbogaca i rozjaśnia otoczenie, dzięki niej dostrzegamy też piękno krajobrazu.

Podobne wypracowania do Tove Jansson „Muminki” - Ta śliczna panna Migotka... - opis, opowiadanie