Mieczysław Jastrun - biografia, życiorys

Mieczysław Jastrun to polski poeta żyjący w XX wieku. Urodził się w 1903 roku w Korolówce, w żydowskiej rodzinie. Jego prawdziwe imię i nazwisko brzmiało Mojsze Agatsztajn.

Z powodu wybuchu polsko-bolszewickiej wojny przyszły poeta przerwał naukę w krakowskim gimnazjum i zgłosił się do wojska. Jastruna zachorował na tyfus, co sprawia, że jest niezdolny do wzięcia udziału w walkach zbrojnych. Po zakończeniu wojny Mieczysław Jastrun skończył gimnazjum oraz studiował filozofię, germanistykę i polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W okresie jego studiów miał miejsce debiut literacki – został opublikowany wiersz „Wielki wóz”.

Debiutancki tomik poezji Jastruna ukazuje się w 1929 roku. „Spotkanie w czasie” zostaje wydane w momencie, gdy Jastrun pracuje jako nauczyciel. Tomik ten pozwala zdefiniować Jastruna jako reprezentanta myśli refleksyjno-filozoficznej i moralistycznej. W utworach widać fascynacje Jastruna francuskimi symbolistami oraz wpływ wojen na postrzeganie świata przez poetę. W tym czasie został on członkiem dwóch elitarnych stowarzyszeń: Związku Zawodowego Literatów Polskich oraz Polskiego Pen Clubu (od 1930 roku).

Wybuch II wojny światowej skłonił Jastruna do przeniesienia się z Krakowa do Lwowa. Tam zajął się pisaniem i redagowaniem podręczników w języku polskim. Ponadto brał udział w tajnym nauczaniu i współpracował z prasą podziemną – pod pseudonimem Jan Klonowicz publikowane są jego utwory poetyckie. Z końcem wojny przeniósł się do Lublina, gdzie kontynuuje prasowe publikacje, współpracuje z tygodnikiem „Odrodzenie” oraz z redakcją gazet „Wieś” i „Rzeczpospolita”.

W okresie powojennym Jastrun wykazał się jako działacz polityczny i dziennikarz. Po przeprowadzce do Łodzi wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. W krótkim czasie został redaktorem naczelnym społeczno-literackiego tygodnika „Kuźnica”.

W publikowanych utworach Jastrun dał wyraz swoim socrealistycznym poglądom – gazeta była nacechowana ideologią marksistowską. W 1956 roku został wydany tomik wierszy z tego okresu „Gorący popiół”. Działalność społeczną Jastrun kontynuował w Warszawie – wykładał poezję współczesną na uniwersytecie, był współzałożycielem czasopisma „Europa” oraz jednym z sygnatariuszy „Listu 34” w obronie wolności słowa. Jastrun zmarł 1983 roku w Warszawie.