Aleksander Fredro „Zemsta” - Papkin i Wacław - charakterystyka porównawcza
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Józef Papkin i Wacław Milczek to jedni z głównych bohaterów komedii „Zemsta” Aleksandra Fredry. Obaj bohaterowie zakochani są w córce Cześnika Raptusiewicza, Klarze. To uczucie to bodaj jedyna ich cecha wspólna, ponieważ Papkin i Wacław reprezentują dwa całkowicie odmienne typy osobowości oraz etyki zachowania.
Wacław jest synem Rejenta Milczka. Miał odbyć studia uniwersyteckie w Warszawie, lecz wiadomo, że więcej w tym czasie bawił się, aniżeli uczył. Wacław szczerze kocha Klarę. Za wszelką cenę dąży do ślubu z nią, lecz na przeszkodzie stoi mu absurdalna rodowa kłótnia pomiędzy jego ojcem a ojcem ukochanej.
Autor podaje nam nieco informacji na temat przeszości Wacława. Dowiadujemy się o jego gierkach miłosnych i podszywaniu się pod arystokratę w celu zdobycia kobiet. Teraz jednak bohater żałuje swoich lekkomyślnych czynów, określając je jako głupstwa młodości. Z całą pewnością jest on bohaterem energicznym i charyzmatycznym; budzącym sympatię, pomimo swoich wad. Jest człowiekiem wytrwałym i konsekwentnym, charakteryzuje go również dobre serce – mocno pragnie zgody pomiędzy Rejentem a Cześnikiem, i to nie tylko ze względu na swoją miłość do Klary.
Papkin reprezentuje inny typ młodego człowieka. Wywodzi się z rodziny szlacheckiej, lecz jest człowiekiem mało zamożnym (najprawdopodobniej zwyczajnie roztrwonił swój majątek). Jest bardzo skoncentrowany na swojej osobie – modnie się ubiera (zawsze w stylu paryskim), zna obyczaje dworskie. Jest głęboko przekonany o swej atrakcyjności wobec płci przeciwnej, czym wywołuje rozbawienie innych bohaterów komedii. Papkin wydaje się błaznem, postacią, na którą spoglądać trzeba zawsze z przymrużeniem oka (tak, jak robią po pozostałe postacie w utworze). Jego zarozumiałe przechwałki okazują się wyssane z palca, a każde posunięcie generowane chciwością i zachowawczością (czy też zwyczajnym tchórzostwem). Papkin jest postacią bardzo ironiczną, przede wszystkim ze względu na jak gdyby odwróconą budowę – z pozoru wydaje się postacią bardzo skomplikowaną i wielowarstwową, podczas gdy jego wnętrze okazuje się płytkie i jednowymiarowe.
Porównanie Wacława i Papkina możemy sprowadzić do swoistego bilansu wad i zalet. Z całą pewnością postacią pozytywną jest Wacław, lecz Papkin również budzi pewne dodatnie emocje – jego przerysowanie jest momentami bardzo silne. Ze względu na to nie można jednoznacznie określić go jako bohatera negatywnego.
Podobne wypracowania do Aleksander Fredro „Zemsta” - Papkin i Wacław - charakterystyka porównawcza
- Tove Jansson „Muminki” - Ta śliczna panna Migotka... - opis, opowiadanie
- Awangarda Krakowska - członkowie, założenia, znaczenie grupy
- Sławomir Mrożek „Szuler” - charakterystyka bohaterów
- Bolesław Prus „Z legend dawnego Egiptu” - charakterystyka porównawcza Ramzesa i Horusa
- Adam Mickiewicz „Dziady” cz. III - dwa oblicza Polski przedstawione w III części „Dziadów”
- A. de S. Exupéry „Mały Książę” - opracowanie
- Adam Mickiewicz „Ballady i romanse” - romantyzm - „Ballady i romanse” jako manifest polskiego romantyzmu
- Mieczysław Jastrun - biografia, życiorys
- Ignacy Krasicki „Monachomachia” - opracowanie, interpretacja poematu
- Opis zwierzęcia - Opis kota
- Henryk Sienkiewicz „Quo vadis” - Konflikt dwóch światów - rozwiń temat na podstawie powieści
- „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego jako powieść modernistyczna
- Gustaw Herling-Grudziński „Inny świat” - „Obozowe zmory” - głód, choroby i śmierć – przedstawione w utworze
- George Byron „Giaur” - cechy epoki romantyzmu na podstawie „Giaura”
- Molier „Skąpiec” - charakterystyka bohaterów drugoplanowych
- Moja rodzina - opis
- Nowela pozytywistyczna - „Antek” - cechy noweli na przykładzie „Antka” Bolesława Prusa
- Adam Mickiewicz „Do M***” - opracowanie wiersza
- Tren jako gatunek literacki. Cechy trenu - co to jest tren?
- Tadeusz Różewicz „Kartoteka” - interpretacja dramatu