Rozmowy rządu i Solidarności

Kryzys, jaki zapanował w Polsce w lipcu 1980 roku, pogłębiała dodatkowo nieobecność w kraju 1 sekretarza PZPR Edwarda Gierka oraz brak zdecydowania, co do tego, jaką drogą należy rozwiązywać problem protestujących robotników.

14 sierpnia rozpoczęli strajk pracownicy Stoczni Gdańskiej. Pojawiły się żądania przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową Anny Walentynowicz i Lecha Wałęsy.

W porozumieniu z przedstawicielami komitetów strajkowych w tych zakładach doszło do powstania Międzyzakładowego Komitetu Strajkowy z Lechem Wałęsą na czele.

Zaniepokojone rozwojem sytuacji oraz niezadowoleniem Kremla władze powołały do życia specjalny sztab kierowniczy pod przewodnictwem Pieńkowskiego. W jego skład weszli także gen. Jaruzelski, minister spraw wewnętrznych Kowalczyk oraz Barcikowski i Olszowski. Zadaniem sztabu było opracowanie planu zdławienia strajków siłą. Przygotowano specjalny operację o kryptonimie „Lato 80”, która miała na celu porwanie Wałęsy i członków MKS oraz pacyfikację Trójmiasta.

18 sierpnia rozpoczęły się strajki w Szczecinie. Ukonstytuował się tam podobnie jak w Trójmieście Międzyzakładowy Komitet Strajkowy, który wysunął 36 postulatów w większości...