Rewolucja lutowa we Francji (1848 r.) - przyczyny i skutki

Wiosna Ludów nie mogła ominąć Francji. Francuzi raz kolejny wystąpili przeciw władcy, tym razem takiemu, którego sami wybrali. Był nim oczywiście Ludwik Filip, który został królem dzięki rewolucji lipcowej 1830 roku. Sytuacja w kraju od tamtego czasu nie uległa jednak poprawie, jakiej oczekiwano. Wciąż było mało osób uprawnionych do głosowania, a król barykad - jak zwano Ludwika Filipa - nie przeprowadzał reform, a jedynie wydawał zakazy. Jednym z nich był zakaz publicznych zebrań, omijany zresztą poprzez organizowanie bankietów, na których wygłaszano sprzeciw wobec królewskiej polityki.

Iskrą zapalną był zakaz wydania bankietu 22 lutego 1848 roku. Na ulice wyszedł tłum, rozpoczynając manifestacje. Manifestacje powtórzyły się dnia kolejnego, a przypadkowy strzał rozpętał masakrę - padło wielu zabitych, jeszcze więcej było rannych. Na ulicach pojawiły się barykady. Ludwik Filip abdykował. Powołano nowy rząd, który przystąpił do reform. Zaczęto je od zmiany prawa pracy - skrócenia dnia pracy do 10 godzin. Zmieniono także prawo wyborcze - głosować mógł każdy mężczyzna, który ukończył 21 lat, natomiast bierne prawo wyborcze przysługiwało każdemu mężczyźnie, który ukończył...