Styl gotycki - Styl gotycki w architekturze Europy Zachodniej. Charakterystyka

Pod koniec XII wieku styl romański w Europie powoli odchodził w przeszłość. Bujny rozwój kultury dworskiej i rycerskiej wymusił poniekąd na architektach odejście od surowych wzorów romańskich i zastąpienie ich co raz luźniejszymi formami architektonicznymi. W ten sposób narodził się w XII-wiecznej Francji nowy styl w sztuce, zwany gotykiem.

Pierwotnym założenie prekursorów nowego stylu było odzwierciedlenie boskiej natury oraz uwielbienie Boga poprzez efektowne wykończenia i lekki styl nowo powstałych budowli. O ile w stylu romańskim dominowały rozwiązania proste oraz stosowane były jedynie nieskomplikowane, mocno zaakcentowane bryły geometryczne, o tyle według wzorców gotyckich budowla powinna jak najintensywniej cieszyć oko strzelistymi wykończeniami wieżyczek oraz wielkim bogactwem ekspresyjnych łuków i witraży, w których wyraźnie zaakcentowany powinien być kierunek pionowy. Całość sprawiać miała wrażenie lekkości i pełnego uduchowienia.

Charakterystyczne dla średniowiecznego gotyku w architekturze było stosowanie na szeroką skalę łuków ostrych i sklepienia krzyżowo-żebrowego oraz wzmacnianie ścian dodatkowo łukami przyporowymi. Ogólny wygląd zewnętrzny gotyckich budowli zdominowały strzeliste sterczyny oraz zaostrzone wieżyczki a wnętrza zdobione były najczęściej kolorowymi freskami, w których (podobnie jak w styli romańskim) dominowały sceny biblijne.

Do najsłynniejszych budowli gotyckich o charakterze sakralnym w Europie, zalicza się m. in. francuskie katedry w Amiens, Notre-Dame oraz Sainte Chapelle w Paryżu czy Reims, angielskie katedry w Yorku czy Sailsbury, zamek papieski w Awinionie a także kościoły: NMP w Trewirze czy Mariacki w Krakowie.