Reportaż o szkole: jak spędzamy czas w czasie szkolnej przerwy?

Śniadanie na trawie, czyli duża przerwa na wiosnę

Jest wtorek 19 maja 2010 roku. Właśnie kończymy geografię. Wszyscy podrywają się na dźwięk dzwonka. Dużą przerwę czas zacząć! 

Standardowo pierwsi wychodzą  z klasy ci, którzy wchodzili ostatni, hołdując w ten sposób zasadzie, że ostatni będą pierwszymi. W zależności od płci, każdy podczas przerwy działa na innych zasadach. Chłopaki nie patrząc na nic, lecą na boisko. Dziewczyny zajmą się swoimi sprawami dopiero po wyjściu z  łazienki. To jest właśnie tajemnica pustych łazienek ze znaczkiem trójkącika i wiecznie przepełnionych tych z kółeczkiem na drzwiach. Wchodzę i oczywiście prawie nie ma gdzie palca włożyć. Przed lustrami salon piękności, a następne kandydatki do poprawy „mejkapu” już czekają w kolejce. Wielka kolejka też do toalet. Rezygnuję, spróbuję może przed lekcją, chociaż tylko w czasie zajęć jest tu pusto.

Idę dołączyć do dziewczyn na nasze stałe miejsce – poletko trawy obok boiska do koszykówki. Ci, którym nie chce się wychodzić żeby zaczerpnąć kilku łyków świeżego powietrza, oblegają korytarze wzdłuż ścian albo je podpierając, albo siedząc na plecakach, albo na parapetach. Większość pochłania kanapki...