Ferenc Molnar „Chłopcy z Placu Broni” - charakterystyka Janosza Boki

„Boka skończył czternaście lat i miał jeszcze chłopięcą twarz. Dopiero, kiedy się go słuchało, wydawał się starszy. Miał głęboki, spokojny i łagodny głos. A to, co mówił, było równie spokojne i rozważne. Boka ważył bowiem słowa i nigdy nie okazywał chęci do rozmów o byle czym.” Oto krótki opis Janosza Boki, który możemy przeczytać w „Chłopcach z Placu Broni” Ferenca Molnara.

Boka stoi na czele chłopców z Placu Broni, najpierw jako przewodniczący o nieograniczonej władzy, a potem jako generał w czasie stanu wojennego. On to podejmuje najważniejsze decyzje, wszyscy się go słuchają, liczą z jego zdaniem, wierzą w jego mądrość i rozsądek. Boka jest utalentowanym przywódcą który wymaga od swoich „podopiecznych” bezwzględnego posłuszeństwa, oddania w sprawie obrony ojczyzny oraz wierności całkowitej.

Brzydzi się zdradą. Gdy Gereb zdradza chłopców z Placu Broni Boka zachowuje ten sekret dla siebie, ale kiedy ten przychodzi prosić o wybaczenie, nie zgadza się go przyjąć ponownie do szeregów. Robi to dopiero wtedy, gdy zauważa, że Gereb faktycznie na wybaczenie zasługuje. Za karę jednak mianuje zdrajcę zwykłym szeregowym. Boka to wspaniały strateg.

To on od początku do końca planuje strategię całej bitwy o Plac Broni. Rozdziela chłopców na mniejsze grupy, których zadaniem jest obrona różnych części ukochanego miejsca, nakazuje rozłożyć amunicję pomiędzy różnymi punktami, podaje dokładną taktykę zagrywek i podstępów, które mają zmylić wroga. To on decyduje tutaj o wszystkim od początku do końca.

Boka to również dobry przyjaciel. Kiedy Nemeczek choruje, Boka o nim nie zapomina. Odwiedza go - nawet tuż przed śmiercią, jest przy nim, gdy ten umiera. Przyjaźń przywodzi go do domku, w którym ubogo mieszka Nemeczek. Wcześniej awansuje małego bohatera na porucznika i doprowadza do zmycia z imienia Nereczka obelgi, jaką obdarzyli go koledzy ze Związku Kitowców.

Boka to bardzo sprytny, ponadprzeciętny chłopak, dzięki również któremu chłopcom z Placu Broni udaje się obronić niemal rodzinne terytorium. Sprawy Placu Broni są dla Boki równie ważne, co przyjaźń. Po śmierci Nereczka włóczy się ulicami miasta, coś wewnętrznie pcha go na Plac Broni. Tam jest świadkiem sceny pogodzenia się wiecznie kłócących się Kolnaya i Barabasza. Ze smutkiem stwierdza, że oni mogą po prostu wrócić do normalnego życia, podczas gdy on boleje po stracie przyjaciela. Boka to wrażliwy chłopak, choć stara się ich nie okazywać.

Kiedy dowiaduje się że Plac Broni ma zostać oddany pod jakąś lokalną budowę, jest rozgoryczony, ale i jednocześnie w pewien sposób szczęśliwy. Cieszy się, bo Nemeczek nie doczekał tego czasu, kiedy to ziemia, o którą walczył i stracił życie, odpłaciła mu niewdzięcznością i niewiernością. Janosz Boka to jedna z najbardziej wzruszających postaci książki.

Ferenc Molnar zarysował tutaj postać szlachetną, odważną dzielną i rozsądną jednocześnie. Janosz Boka to najbardziej pozytywna i sympatyczna osoba znajdująca się na swoim miejscu. Wśród otoczenia ma wielki autorytet, dominuje i lubi dominować. Rządzi sprawiedliwie. To chłopiec, który wie, czego chce.