Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Olga Tokarczuk - biografia, życiorys

Olga Tokarczuk (ur. 1962) to jedna z najpopularniejszych współczesnych pisarek, autorka bestsellerowego „Prawieku i innych czasów”, „Domu dziennego, domu nocnego”. Doceniona nie tylko przez fachowców od literatury, ale i rzesze oddanych jej czytelników, których urzekła swoim wielkim talentem do opowiadania.

Pisarka przychodzi na świat w Sulechowie. Szkołę średnią kończy w Kietrzu i rozpoczyna studia na Uniwersytecie Warszawskim (psychologia). Po ich zakończeniu przez pewien czas pracuje w poradni psychologicznej w Wałbrzychu, a następnie przeprowadza się do Nowej Rudy, gdzie oddaje się już tylko pisarstwu.

Tokarczuk debiutuje w 1979 r. w „Na Przełaj”, gdzie zaczynają ukazywać się jej opowiadania opatrzone pseudonimem: „Natasza Borowin”. Istotnym przełomem w jej życiu jest rok 1993 i publikacja „Podróży ludzi księgi”, za którą otrzymuje nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Już wtedy uwidaczniają się tendencje pisarki do kreowania swych historii na bazie wielowymiarowego mitu, ponadczasowej przypowieści o kondycji ludzkiej. W 1995 r. ukazuje się kolejna powieść, „E.E.”, a w 1996 r. głośny „Prawiek i inne czasy”. W ostatniej książce Tokarczuk przenosi na polski grunt idee realizmu magicznego. Jak Marquezowskie Macondo w „Stu latach samotności”, tak w „Prawieku...” pojawia się mityczna kielecka wieś, która zostaje wystawiona na niszczycielskie działanie czasu.

W 1998 r. zostaje wydany niezwykle ciekawy pod względem kompozycyjnym („silva rerum”) „Dom dzienny, dom nocny”, a w 2001 r. do rąk czytelnika trafia „Gra na wielu bębenkach”. W ramach międzynarodowego projektu „Mity” powstaje zaskakująca, bo cyberpunkowa, „Anna Inn w grobowcach świata” (2006). Obok powieści powstają także opowiadania, zbiór najwcześniejszych, „Szafa” (1998) i kolejne, zebrane w tomie „Ostatnie historie” (2004). W 2000 r. ukazał się także esej poświęcony nowemu odczytaniu „Lalki” Bolesława Prusa; wydany jako „Lalka i perła”.

Twórczość Olgi Tokarczuk jest wielokrotnie nagradzana, m.in. nagrodą Fundacji im. Kościelskich (1997), Paszportem Polityki, Nagrodą Nike (2008) za powieść „Bieguni” (2007).

Literacką inspiracją, źródłem wielu motywów istotnych dla pisarki są najstarsze źródła takie jak: mitologie, religijna eschatologia oraz Biblia. Nie bez znaczenia pozostają także teorie Junga (archetypy, nieświadomość zbiorowa) czy Edgara Alana Poe (opowiadania fantastyczne).

Tokarczuk prowadzi własne wydawnictwo „Ruta” i mieszka obecnie w jednej z przygranicznych wsi w Sudetach. Właścicielka niesfornych dredów pytana o przyczyny poświęcenia się pisarstwu, z humorem wyznaje, iż pisanie powieści jest dla niej pewnego rodzaju przedłużeniem dziecięcego procesu opowiadania sobie zmyślanych bajek na dobranoc.

Ostatnią jej książką jest „Prowadź swój pług przez kości umarłych” z 2009 r.

Podobne wypracowania do Olga Tokarczuk - biografia, życiorys