Stanisław Grochowiak „Lekcja anatomii Rembrandta” - interpretacja, analiza wiersza

Wiersz ten jest nawiązaniem do obrazu Rembrandta zatytułowanego „Lekcja anatomii doktora Tulpa”. Na obrazie przedstawiony jest tytułowy lekarz w otoczeniu prawdopodobnie swoich uczniów, słuchaczy. Na stole leży trup, a lekarz dokonuje sekcji. Grochowiak w swoim utworze przedstawił monolog Tulpa podczas wykonywania zabiegu.

Utwór składa się z ośmiu nieregularnych części. Brak w nim rymów. Podmiotem lirycznym jest doktor z obrazu słynnego malarza, który przemawia do zgromadzonych w pomieszczeniu ludzi. W wierszu możemy odnaleźć liczne porównania, np. „dostojny niby owoc zdjęty delikatnie”, oraz epitety (jedwabna, spóźniona).

Sytuacja liryczna to dokonywanie sekcji zwłok i szczegółowe badania ciała zmarłego. Czytelnik staje się, podobnie jak inne postaci na obrazie, słuchaczem mądrego wykładu. Osoba mówiąca w wierszu jest przekonana jest o swojej wiedzy i z pewnością wygłasza własne sądy. Nieżyjący człowiek jest dla doktora Tulpa przedmiotem badań. Opisywany jest pozornie praktycznie wyłącznie z perspektywy fizycznej, dokładnie poznajmy części jego ciała, stopy, dłonie.

Trup leży na stole, aby ludzie mogli dokonywać doświadczeń i uczyć się. Nazwany jest owocem, co nasuwa nam skojarzenie...