Charles Perrault „Kot w Butach” - streszczenie baśni

Pewien młynarz, który miał trzech synów postanowił podzielić między nich swój majątek. Dwóch z nich otrzymało przydatny dobytek, trzeci zaś tylko kota.

Nie był to jednak zwyczajny zwierz, ponieważ umiał przemawiać ludzkim głosem. Poprosił, by nowy właściciel oszczędził mu życie, za co on pomoże mu się wzbogacić. Zażądał także kapelusza i worka, na co młody młynarz wyraził zgodę. Pewnego razu kot wybrał się na polowanie. Udało mu się złapać króliki oraz przepiórki i postanowił zanieść je na dwór królewski. Powiedział królowi, że jest to podarunek od jego pana, ale zamiast przyznać, że jest to zwykły chłop, nazwał go markizem. Król z wdzięcznością przyjął prezent. Jakiś czas później kot dowiedział się, ze władca wraz z córką będzie podróżował karetą po drodze wzdłuż rzeki. Zachęcił młynarza, by ten wziął kąpiel w przyjemnej wodzie. Gdy ten zażywał kąpieli, zwierzak zabrał mu odzież, a gdy spotkał się z królem poprosił go o pomoc dla jego tonącego pana. Orszak uratował chłopa, myśląc, że jest on bogatym markizem. Ubrany w piękne stroje odjechał razem z królem i jego córką. Kot wyprzedził karetę i popędził w stronę zamku, którym władał zły olbrzym . Po drodze namawiał pracujących w polu wieśniaków, by mówili, że te łąki należą do markiza, a on im to wynagrodzi.

Kiedy kareta króla jechała przez piękne pola, zachwycony władca pytał , do kogo one należą. Zgodnie z obietnicą wieśniacy wskazywali markiza, a król z uznaniem kiwał głową. Natomiast kot dotarł do zamku olbrzyma. Wiedział, że posiada on pewne magiczne zdolności, dlatego postanowił to wykorzystać. Poprosił złego władcę, by ten pokazał mu kilka czarodziejskich sztuczek. Olbrzym początkowo nie był chętny, ale kot pochlebiał mu, namawiał, aż w końcu ten uległ. Prezentując swoje magiczne zdolności olbrzym zamienił się w mysz, a wtedy kot rzucił się na niego i zjadł.

Kiedy orszak dotarł do zamku, kot otworzył bramę i pokazał królestwo. Robił to w imieniu swojego pana, czyli markiza, a pokazywany pałac nazwał jego własnością. Król był pod wrażeniem osoby bogacza oraz jego majątku. Zdecydował więc, że wyda swoją córkę za tak dostojnego młodzieńca.

Tak oto kot w butach dotrzymał obietnicy i pomógł wzbogacić się chłopu-młynarzowi.