C.S. Lewis „Listy starego diabła do młodego” - opis wybranych sposobów kuszenia człowieka w książce

Clive Staples Lewis w swojej książce „Listy starego diabła do młodego” przedstawia opis metod, pozwalający diabłom sprowadzać ludzi na złą drogę, kusić ich i w konsekwencji opanować ludzką duszę. Potrzebna jest im do zaspokojenia diabelskiego głodu i zespolenia z przywódcą piekła, nazywanym Naszym Ojcem z Otchłani. Diabły wykorzystują ludzkie wady i słabości, podsycają chwile zwątpienia, manipulują człowiekiem tak, by stał się narzędziem w ich ręku.

Jednym ze sposobów kuszenia jest ogłupianie swojej ofiary, przemawianie do niej za pomocą emocji a nie argumentów, bo argumentami posługują się aniołowie. Kusić należy drobnymi kroczkami, delikatnie i nienachalnie, ale stanowczo. Diabły powinny umacniać w człowieku jego wady, na przykład zamiłowanie do hazardu, nałogów, takich jak pijaństwo czy obżarstwo. Zadaniem diabłów jest przekształcenie tych nałogów i słabości w uzależnienie, a jednocześnie sprawienie, by człowiek nie zauważył tego, że jest uzależniony i słaby. W ten sposób będą w stanie zapanować nad człowiekiem. Do kuszenia należy wybrać odpowiednią porę - będzie ono skuteczniejsze, kiedy człowiek jest zmęczony. Niezykle istotne jest nakłonienie człowieka do ulegania popędowi seksualnemu, sprawienie by popęd kierował ludźmi a nie oni nim, by wybierali dużą liczbę partnerów seksualnych. Najlepsza, z punktu widzenia diabłów, żona dla kuszonego mężczyzny to kobieta nowoczesna, pozbawiona wiary, taka która odciągnie go od zasad religii.

W opanowaniu duszy ludzkiej diabłom mogą pomagać inni ludzie, szczególnie ci, których dusze są już w posiadaniu diabłów. Ludzie tacy powinni kierować się swobodą obyczajową, gonić za nowinkami i skupiać się na przyszłości. Generalnie, dobrym sposobem jest zapewnienie człowiekowi nieustannej serii rozrywek, tak by nie miał czasu zająć się teraźniejszością, skupić nad tym, co robi tu i teraz, nie mógł pomyśleć i zastanowić się nad sobą. Dlatego tak ważny jest ten pęd do nowości, ale nie można sprawić, by rozrywki sprawiały człowiekowi radość. Musi się on w nich zatracać i ciągle pragnąć czegoś nowego. W zejściu na złą drogę pomoga też ośmieszanie chrześcijaństwa i proponowanych przez nie wartości, na przykład przez innych ludzi. Wyśmiewanie katolików i wiary pozwala osłabić przekonania obiektu diabelskich zakusów, zwanego przez diabły nie człowiekiem, ale pacjentem.

Kusić można także w czasie modlitwy. Ważne jest, by pacjent nie modlił się bezpośrednio do Boga, ale zadawalał jego wizerunkami i przedstawieniami, na przykład krzyżem czy obrazem. Modlitwa ma być mechaniczna i bezmyślna, polegająca na odklepywaniu pacierza a nie rozmowie z Bogiem. Podobnie z chodzeniem do kościoła - najlepiej sprawić, by człowiek odwiedzał różne świątynie a nie wybierał stałego miejsca, gdzie uczestniczy we mszy.