Ofiara Abrahama - Abraham i Izaak - streszczenie, interpretacja opowieści biblijnej

Historia Abrahama i jego syna, którego urodziła mu żona Sara – Izaaka – zawarta jest w biblijnej Księdze Rodzaju (Rdz 11, 27 – 25, 7). Bóg obdarzył Sarę i Abrahama potomstwem dopiero, gdy byli oni ludźmi w bardzo podeszłym wieku – Abraham miał wtedy 100 lat.

Gdy Izaak, którego narodziny zapowiadał Bóg Abrahamowi, przyszedł wreszcie na świat, jego ojciec był bardzo szczęśliwym i spełnionym człowiekiem. Jednak Bóg postanowił wystawić go na próbę. Rozkazał mężczyźnie udać się na górę Moria i tam złożyć swego ukochanego i wyczekiwanego syna w ofierze. Abraham bez żadnego sprzeciwu wysłuchał woli swego Pana i zabrał Izaaka we wskazane miejsce, gdzie zbudował ołtarz i na umieszczonych w nim drwach ułożył związanego wcześniej syna. Gdy podnosił już rękę z nożem, by zadać chłopcu śmiertelny cios, powstrzymał go Anioł Pański.

W nagrodę za to, że Abraham bez wahania był w stanie poświęcić według rozkazu Boga oczekiwanego przez całe życie potomka, Bóg obwieścił mu, że do końca swych dni będzie żyć w szczęściu i dostatku, a jego potomstwo będzie tak liczne jak gwiazdy na niebie, a on sam stanie się protoplastą wielkiego narodu. Przed śmiercią w wieku 175 lat Abraham spłodził z drugą żoną Keturą jeszcze sześciu synów, którzy również mieli synów i w ten sposób ród się rozrastał.

Biblijny bohater przez całe swe życie wypełniał wolę Boga i słuchał jego rozkazów. Chociaż jego żona Sara była bezpłodna i z łaski Stwórcy pierwszego syna dała mu w bardzo późnym wieku, to Abraham nie buntował się, gdy Pan nakazał mu zabicie go. Historia ta ukazuje, że całkowita ufność Bogu i jego planom zawsze zostaje nagrodzona. Abraham swym postępowaniem udowodnił, że trzeba ufać Bogu, bo on nigdy nie chce dla swoich dzieci źle, a to, czego żąda, ma zawsze jakieś uzasadnienie i nie ma na celu pognębienia człowieka.

Abraham był gotów oddać największy skarb zesłany mu od Boga i dlatego Pan wynagrodził mu to z nawiązką. Utwierdził się w tym, że Abraham nadaje się na bycie patriarchą narodu Izraela.