Historia Adama i Ewy - Adam i Ewa - streszczenie, interpretacja opowieści biblijnej

Dzieje Adama i Ewy to początek historii świata oraz ludzkości, które przybliża starotestamentowa Księga Rodzaju. Szóstego dnia stwarzania świata Bóg postanowił, że ulepi z gliny człowieka, który miał ożyć i stać się najdoskonalszym dziełem Pana, stworzonym na Jego podobieństwo. Człowiek miał być władcą wszystkich ziemskich stworzeń z woli Pana.

Bóg umieścił więc Adama w ogrodzie Eden, by żył tam, pielęgnował go i doglądał. Jedynym zakazem, jaki dał człowiekowi, był ten dotyczący zrywania owoców z drzewa poznania dobra i zła. Nakazał mu również dać nazwy wszystkim zwierzętom lądowym, morskim i powietrznym.

Ponieważ Pan nie chciał, aby mężczyzna był sam, gdy ten spał, wyjął z niego żebro i stworzył z żebra kobietę, by żyła z nim i dała mu potomstwo. Pierwsza para ludzi żyła w szczęściu i bez żadnych trosk w ogrodzie Boga, dopóki wąż-kusiciel nie namówił Ewy, by spróbowała owocu z zakazanego drzewa. Kobieta dała jabłko również Adamowi i gdy poznali już tajemnicę zakazanego drzewa (poznania dobra i zła), poczuli się nadzy i – zawstydzeni – okryli się przepaskami z liści figowych.

Bóg za skuszenie pierwszych ludzi uczynił węża zwierzęciem przeklętym, a i samym Adamowi i...