Buddyzm w Polsce - historia, organizacje

Buddyzm w Polsce pojawił się (tak zresztą jak inne religie) tuż po przełomowym roku 1989, a liczbę buddystów szacuje się mniej więcej na nieco ponad pięć tysięcy. Na terytorium naszego kraju działa tak zwana Polska Unia Buddyjska, w skład której wchodzą takie grupy jak: Szkoła Vipassana, Przyjaciele Zachodniej Wspólnoty Buddyjskiej czy Związek Buddystów Zen „Bodhidharma”. 

Największym zainteresowaniem cieszyły się nauki Philipa Kapleau – dość ekscentrycznego mistrza buddyjskiego rozprawiającego na temat znaczenia życia i śmierci. Był świadkiem procesu w Norymberdze. Postanowił poświęcić się medytacji i zgłębianiu tajemnic wiedzy i rozumu. Z pochodzenia był Amerykaninem (żył w latach 1912–2004). Według tradycji buddyjskiej został wyświęcony na kapłana. Podróżował po świecie. W różnych krajach zakładał swoje szkoły, które łączyły cechy charakterystyczne dla nauki Soto oraz rinzai. Do tej pory placówka, jaką założył w Polsce jest jedną z najpopularniejszych wśród Polaków przechodzących na buddyzm. W naszym kraju ukazały się cztery jego książki. Były to między innymi: „Trzy filary Zen”, „Zen: Świt na zachodzie”. Wśród buddystów budził kontrowersje.

Kolejną równie popularną szkołą buddyjską rozwijającą się w Polsce jest szkoła wciąż żyjącego, wędrownego nauczyciela – Lama Ole Nydahla. Pochodzi on z Danii, naucza o buddyzmie tybetańskim. Jest on równie kontrowersyjną postacią, co Philip Kapleau. Uważany jest za twórcę tak zwanego „pop buddyzmu” dopasowanego i zaadaptowanego do kultury Zachodu. Co ciekawe, podróżuje on po całym świecie i zajmuje się rozgłaszaniem nauk buddyjskich, poruszając kontrowersyjne tematy – takie jak seks. W Polsce jego nauczanie prędko zyskało sobie wielu zwolenników. Szczególnie intryguje sposób życia samego lamy (miał żonę i kochankę). Napisał wiele znakomitych dzieł (wydane także w Polsce), z których najważniejsze to: „Budda i miłość”, „Dosiadając tygrysa”, „Moja droga do lamów”, „Wielka Pieczęć”.

Oprócz tych dwóch szkół buddyjskich, w Polsce znajduje się wiele stowarzyszeń, zgromadzeń o charakterze typowo wyznaniowym. Znaczna większość z nich jest zarejestrowana jako legalna wiara. Ciekawym zgrupowaniem tego rodzaju jest Polska Unia Buddyjska zrzeszająca osiem grup buddyjskich. Niezależnie w Polsce działa jedna z największych szkół buddyjskich – „Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu (od 2005 roku Związek Buddyjski Karma Kagyu). W Polsce powstała ona w roku 1976 podczas wizyty Ole Nydahla w naszym kraju. Obecnie ich siedzibą jest Warszawa. Organizowane są tam nie tylko nauki buddyjskie, ale i kursy medytacyjne, które cieszą się niezwykłą popularnością.

O charakterze międzynarodowym mamy w Polsce ruch teorii buddyjskiej o nazwie „Przyjaciele Zachodniej Wspólnoty Buddyjskiej”. Działalność tejże grupy w naszym kraju datuje się od roku 2002. Jest ona jednym z czołowych stowarzyszeń buddyjskich na całym Zachodzie. Kolejną znaną w Polsce szkołą buddyjską jest „Związek Buddystów Zen „Bodhidharma”. Bodhidharma był patriarchą między innymi buddyzmu zen. Jego postać owiana jest mgiełką tajemnicy, a sam ruch należy do Polskiej Unii Buddyjskiej.

Innym odłamem buddyzmu, jaki możemy spotkać na terenie naszego kraju jest „bon” (nurt buddyzmu tybetańskiego). Organizacją promującą „bon” jest „Związek Garuda w Polsce”. Siedziba związku mieści się w miejscowości Wilga (w województwie mazowieckim). Uznawany jest za kościół i związek wyznaniowy.

Buddyzm w Polsce jest zjawiskiem znanym i dość popularnym. Polacy chętnie uczą się o miłości do bliźniego oraz medytacji jako sposobie osiągnięcia wewnętrznego spokoju i harmonii z otoczeniem. Liczba wyznawców i propagatorów buddyzmu w Polsce rośnie z roku na rok.