Dobre uczynki - czym są dobre uczynki? Przykłady i ich znaczenie w naszym życiu

Dobre uczynki są w życiu każdego człowieka niezwykle istotne. Nie tylko wówczas, gdy sami ich dokonujemy, ale także wtedy, kiedy ktoś inny robi coś dobrego dla nas.

Kościół katolicki wyróżnia tak zwane dobre uczynki. Opisuje je Katechizm Kościoła Katolickiego. Za najważniejsze dobre uczynki uznaje się: modlitwę, post oraz jałmużnę. To dobra podstawowe. Warto zastanowić się, dlaczego modlitwa jest tak ważna. Wielokrotnie radzi się komuś, aby modlił się za bliskich lub w czyjeś intencji. To naprawdę istotne, bowiem modlitwa może zapewnić odpuszczenie grzechów, skrócenie pobytu osoby zmarłej w czyśćcu czy też uzyskanie większej łaski od Pana. Należy modlić się za ludzi zmarłych, chorych i potrzebujących, ponieważ to podstawa oczyszczenia i zbawienia ich duszy.

Dobrym uczynkiem jest też post, stanowi symboliczne upamiętnienie męki Chrystusa i swoiste oddanie mu szacunku za akt zbawienia. Natomiast jałmużna to ofiarowanie pomocy ludziom biednym, bardziej potrzebującym. Czasami jeden mały gest może zapewnić im przetrwanie i choćby chwilę radości. Uważam, że wszyscy ludzie powinni mieć świadomość, jak istotnie jest wykonywanie dobrych uczynków. Dzięki nim nie tylko pomagamy innym, ale sami stajemy się lepszymi ludźmi.

Katechizm Kościoła Katolickiego wyróżnia także uczynki miłosierne względem duszy oraz względem ciała. Do tych pierwszych należą: grzeszących upominać, nieumiejętnych pouczać, wątpiącym dobrze radzić, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować oraz modlić się za żywych i umarłych. Jak widać, wszystkie one dotyczą dobrego zachowania nie tylko względem Boga, ale również wobec bliźniego. Nie powinniśmy przechodzić obok potrzebujących obojętnie – jeżeli widzimy, iż cierpią, należy ich wesprzeć. Możemy wysłuchać ich, pomóc dobrym słowem, doradzić. Kiedy nie mogą czegoś dokonać, warto wskazać im odpowiednią drogę, pokazać sposoby rozwiązania problemy. Człowiekowi, który chwilowo odwraca się od Boga, także potrzebne jest wsparcie, zwłaszcza to duchowe.

Do drugiej grupy uczynków miłosiernych należą: głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać, podróżnych w dom przyjąć, więźniów pocieszać, chorych nawiedzać i umarłych pogrzebać. Te dobre uczynki dotyczą ciała, czyli sfery materialnej. Mowa tu o ludzkich potrzebach podstawowych, dzięki którym mamy możliwość przetrwania. Każdego dnia na ulicach widzimy żebrzących, wołających o pomoc ludzi. Jeśli tylko istnieje taka możliwość, powinniśmy im pomóc. Dać trochę pieniędzy na jedzenie, przynieść czyste ubranie, zaprosić na ciepły posiłek. Wśród nas jest wiele samotnych osób, chorych, opuszczonych przez rodzinę. Nic nie kosztuje nas zatrzymanie się przy potrzebującym, rozmowa z nim, odwiedziny w czasie choroby. Warto zastanowić się chwilę nad tym, że sami moglibyśmy znaleźć się w podobnej sytuacji. Na pewno pragnęlibyśmy, aby ktoś wyciągnął do nas pomocną dłoń, wskazał jakieś rozwiązanie. Nigdy nie należy zapominać, iż nie jesteśmy na świecie sami i są tacy, którym żyje się o wiele gorzej.

Dobre uczynki według religii katolickiej są niezwykle ważne, czynią z nas lepszych, bardziej wartościowych ludzi. Jako chrześcijanie mamy obowiązek pomagać innym. Myślę jednak, że również nasze sumienie, dobre serce skłania nas do tego. To, że możemy komuś pomóc, sprawia, iż nasze życie nabiera sensu, staje się istotne – nie żyjemy w końcu sami dla siebie.