Św. Patryk - Dzień Świętego Patryka - informacje, tradycja, symbole

Święty Patryk jest patronem Irlandii. To postać historyczna, żył on na przełomie IV i V wieku i od dzieciństwa obracał się w kręgach związanych z duchowieństwem. Jego dziadek był kapłanem, a ojciec diakonem, co znacząco wpłynęło na jego zainteresowanie kwestiami wiary.

W wieku szesnastu lat porwali go Irowie i uprowadzili do Irlandii, gdzie młodzieniec zajmował się wypasaniem owiec. W końcu jednak, po sześciu latach niewoli, Patryk zdołał wydostać się z Irlandii trafiając do Galii, a więc terenów należących do dzisiejszej Francji. Tam też zdecydował się wstąpić do stanu duchownego.

Kiedy Patryk postanowił wreszcie wrócić do swojej ojczyzny, miał sen, w którym tajemniczy głos nakazał mu, aby nie wracał do rodzinnej Anglii, ale by ponownie udał się do Irlandii, gdzie miał szerzyć wiarę chrześcijańską. Święty usłuchał głosu swego powołania i wyjechał na misję do Irlandii, co stało się przyczyną rozkrzewienia się chrześcijaństwa na wyspie. Dokonywał także wielu cudów, dzięki czemu zaskarbił sobie wiarę i szacunek wielu Irlandczyków. Zmarł według tradycji 17. marca i dzień ten został ustanowiony jego świętem.

Na świętych obrazach bądź malowidłach możemy rozpoznać św. Patryka po długiej, spiczastej brodzie, stroju biskupim oraz trzymanym w dłoni pastorale. Często św. Patryk przedstawiany jest z koniczynką w ręce na pamiątkę sposobu, w jakim miał tłumaczyć Irlandczykom istotę Trójcy Świętej: na jej przykładzie starał się alegorycznie wyjaśnić, jak to możliwe, że istnieje jeden Bóg, ale w trzech osobach. Poza tym święty przedstawiany jest z wężami w celu upamiętnienia cudu, jakim było uwolnienie Irlandii z plagi węży lub z angielskim kamiennym krzyżem.

17. marca jest w Irlandii bardzo hucznie obchodzonym świętem narodowym oraz religijnym. Także poza tym krajem daje się zauważyć wzrastającą popularność dotyczącą obchodzenia tego dnia – włączając w to Polskę. Organizowane są wielkie parady, gdzie można posłuchać irlandzkiej muzyki, a także przyjrzeć się tradycyjnym strojom i tańcom. Wszyscy wtedy ubrani są na zielono, gdyż jest to zwyczajowy kolor tej wyspy, która często przecież nazywana jest „zieloną” lub „szmaragdową”. Barwa ta oczywiście nawiązuje do wielkich trawiastych połaci na terenie kraju.

Ludzie biorący udział w paradzie często ubierają tradycyjne stroje irlandzkie lub też przebierają się w śmieszne kostiumy, nawiązujące do którejś z legend dotyczących zielonej wyspy. Popularnym motywem jest oczywiście czterolistna koniczynka, a także whiskey, której szklaneczkę każdy obowiązkowo musi wypić.

Tradycja ta związana jest z legenda dotyczącą irlandzkiego świętego, która mówi, że odwiedzając pewien szynk, Patryk zauważył, iż kobieta podająca whiskey oszukuje przy jej nalewaniu. Postanowił więc skarcić nieuczciwą szynkarkę i postraszyć ją, że do jej lokalu sprowadzą się potwory. Od tego momentu każdy kubek był już pełen. Z tego względu Irlandczycy wypijają tak zwany „dzban św. Patryka”.

Raczej nowoczesnym wynalazkiem jest natomiast piwo, które stało się najpopularniejszym trunkiem pitym 17. marca. Jest to wynalazek potomków Irlandczyków, którzy w XIX i XX wieku wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych. Dzisiaj ciemne lub przeciwnie – zielone piwo zdaje się symbolem Dnia św. Patryka, jednak z rodzimą tradycją irlandzką tak naprawdę niewiele ma wspólnego.

W Polsce święto to stało się popularne w ostatnich latach, kiedy Irlandia przeżywała najazd polskich pracowników. Powracając do kraju, przywozili także tradycję podpatrzoną na zielonej wyspie. Niewątpliwym czynnikiem, który przyczynił się do popularności tego święta, jest oczywiście urok Irlandii, która jest przepiękną.