Święto Objawienia Pańskiego - Trzech Króli - opis, znaczenie, tradycje. Historia święta Trzech Króli

Święto Trzech Króli, zwane inaczej świętem Objawienia Pańskigo, obchodzone jest w Kościele katolickim 13 dni po Wigilii Bożego Narodzenia. Dzisiaj jego symbolem są Trzej Mędrcy (Kacper, Melchior i Baltazar), którzy przybyli na miejsce narodzenia Jezusa, by złożyć mu pokłon.

Początki święta Objawienia Pańskiego sięgają już starożytności. Źródła historyczne podają, że na terenach Bizancjum było ono obchodzone już w III w. n.e. Już w następnym stuleciu znane było ono wszystkim wyznawcom chrześcijaństwa. Jeszcze we wczesnych latach rozwoju tej religii święto Objawienia Pańskiego utożsamiane było z Bożym Narodzeniem (dzisiaj praktykujący w obrządku wschodnim obchodzą w dzień Objawienia Pańskiego wigilię świąt Narodzenia Chrystusa Pana). Jednakże za czasów Konstantyna Wielkiego przesunięto Boże Narodzenie na termin pogańskiego święta Narodzin Niezwyciężonego Słońca (obchodzono je w najkrótszy dzień roku). Natomiast 6 stycznia stał się świętem Trzech Króli.

Znaczenie święta Objawienia Pańskiego dla wyznawców chrześcijaństwa jest bardzo duże. Dzień ten interpretowany jest jako epifania, czyli objawienie się Boga wszystkim ludziom zamieszkującym świat. Postaci trzech Mędrców są symboliczne i pokazują, że cześć nowonarodzonemu Królowi przybyli złożyć przedstawiciele różnych religii i światopoglądów. W ikonografii przybysze przedstawiani są jako trójka reprezentująca zupełnie odmienne stany: jeden jest młody, drugi stary, a trzeci czarnoskóry. W ten sposób zaakcentowana została wielka ranga Objawienia Pańskiego, które odbywa się ponad wszelkimi podziałami, a dotyczy przede wszystkim ludzkich serc i dusz.

W Kościele katolickim święto Trzech Króli ma charakter obowiązkowy. Z dniem tym wiążą się także rozmaite zwyczaje – m.in. poświęcenie złota, kadzidła i kredy. Po poświęceniu wonnej żywicy można było okadzać nim domy, by uchronić zarówno je, jak i mieszkańców przed złem. Natomiast wspomniana wcześniej kreda służyła duchownym podczas wizyt duszpasterskich, kiedy pisali na drzwiach inskrypcję K+M+B (zwyczaj ten wiąże się z pewną pomyłką – w starożytności pisano „Christus Mansionem Benedicat”, co znaczyło „Niech Chrystus Błogosławi temu domowi”; w średniowieczu doszło do błędnej interpretacji tego skrótu – uznano, że oddaje on imiona Trzech Mędrców). Popularną tradycją są także królewskie orszaki, jakie można spotkać w polskich miastach. Zgromadzeni ludzie wspólnie kolędują, oglądają jasełka i cieszą się z narodzin Syna Bożego.