Charyzmaty Ducha Świętego - czym są? Opracowanie i charakterystyka

Charyzmat z języka greckiego oznacza „dar łaski”. Jest on nadprzyrodzonym darem otrzymywanym przez Jezusa poprzez Ducha Świętego w celu wypełnienia jakiejś określonej służby we wspólnocie kościelnej.  

Charyzmaty zwyczajne i nadzwyczajne są to łaski Ducha Świętego, które w sposób pośredni lub bezpośredni służyć mają Kościołowi. Są one udzielane w celu budowania Kościoła, dla dobra ludzi, a także ze względu na potrzeby świata.

Charyzmaty powinny być z wdzięcznością przyjmowane przez osoby, które je otrzymały, ale również przez wszystkich członków Kościoła. Charyzmaty są wielkim bogactwem  łaski dla żywotności  apostolskiej i dla świętości całego Ciała Chrystusa , pod warunkiem, że chodzi o dary, które naprawdę pochodzą od Ducha Świętego i żeby były wykorzystywane w  sposób w pełni zgodny z autentycznymi poruszeniami  tego Ducha, czyli w miłości, która jest prawdziwą miarą charyzmatów.

W takim sensie zawsze niezbędne jest rozeznawanie charyzmatów. Żaden z charyzmatów nie zwalnia  z potrzeby odniesienia się do pasterzy Kościoła, a także od podporządkowania się tym, którzy w sposób szczególny powołani są, aby nie gasić Ducha, ale doświadczać wszystkiego i zachowywać to, co dobre. Ponieważ wszystkie charyzmaty w ich różnorodności i komplementarności, współdziałały dla wspólnego dobra. 

Podział charyzmatów według św. Pawła: 1) dary duchowe, mądrości, wiedzy i wiary, 2) nadzwyczajne sposoby działania, w których ujawnia się moc Boska, 3) dary związane z nauczanie i posługiwaniem. 

Charyzmaty zwyczajne i nadzwyczajne: powszechnego kapłaństwa; modlitwy, śpiewania pieśni albo hymnów; życia w małżeństwie lub bezżeństwie; języków, rozpoznawania mowy; służby; miłosierdzia; uzdrowienia; upominania.