Stary Testament - Księga Powtórzonego Prawa - streszczenie, opracowanie

Księga Powtórzonego Prawa jest piątą z kolei Księgą Mojżeszową. Należy do pism Starego Testamentu. Nazwa tej księgi nawiązuje do jej treści, ponieważ zawarte jest w niej powtórzenie pewnych zagadnień ze wcześniejszych ksiąg. Podkreślone jest ponownie znaczenie Dekalogu w życiu duchowym wierzących, a także innych, bardzo ważnych zasad religijnych.

Według tradycji Kościoła autorem Księgi Powtórzonego Prawa jest Mojżesz. Dla wyznawców judaizmu oraz chrześcijaństwa ta część Starego Testamentu jest niezwykle istotna, ponieważ opisuje koniec wędrówki Izraelitów i upragnione wejście do Ziemi Obiecanej.

Pierwsze rozdziały Księgi Powtórzonego Prawa przywołują przemowy Mojżesza. Zwracał się on do swojego ludu, zmęczonego już i osłabionego długą wędrówką. Mojżesz, jako wybraniec Boga, musiał podnosić Izraelitów na duchu, dodawać im wiary i doprowadzić do celu. Pierwsza przemowa dotyczyła wydarzeń, które miały miejsce wcześniej. Mojżesz przywołuje historię buntu i zwątpienia wędrowców, którzy zostali ukarani przez Boga, opowiada też o zdobyciu Zajordania. Dalej natomiast udziela ludziom swoistych wskazówek, radzi zachowywać przykazania Boże i unikać bałwochwalstwa. Przypomina także, jak ogromnie ludzie powinni być wdzięczni za to, że Bóg ich wybrał.

W swojej drugiej przemowie Mojżesz podkreśla znaczenie Dekalogu. Ma on być traktowany jako fundament wiary, podstawa postępowanie i wyborów dokonywanych przez każdego człowieka. Przywódca mówił również o ogromnej miłości Boga do Izraelitów oraz o upragnionej Ziemi Obiecanej. Następnie następuje symboliczne przekazanie ludowi tak zwanego Kodeksu Deuteronomicznego. Był to zbiór praw, do których miał się stosować lud Izraela po dotarciu do Ziemi Obiecanej. Dotyczył między innymi kultu Boga, składania Mu ofiar oraz sposobu postępowania z innymi narodami. Mojżesz nakazał spisanie tego prawa, bowiem wszystko co mówił, było niezwykle ważne. Jeszcze tego samego dnia Mojżesz dał ludowi następne wskazówki. Przekazał im, jakich ludzi należy błogosławić, a jakich przekląć. Na swojej drodze mogli bowiem spotkać wielu, dlatego musieli szybko rozpoznać ich zamiary i intencje.

Trzecia przemowa Mojżesza dotyczyła między innymi kar za popełnione grzechy. Mężczyzna przypomniał ludziom, jakie występki będą karane i co czeka grzeszników. Mojżesz podkreślił również konieczność utrzymania przymierza z Bogiem, co wiązało się z nieustannym okazywaniem Mu szacunku i posłuszeństwa. Ostatnie polecenia Mojżesza wiązało się z wyznaczeniem swojego następcy. Mężczyzna wybrał Jozuego. Przypomniał jeszcze o konieczności życia w modlitwie i wierze.

Kolejny rozdział Księgi Powtórzonego Prawa to Hymn Mojżesza. Następnie miało miejsce udzielenie przez przywódcę błogosławieństwa. W końcu Mojżesz umiera.