Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Stary Testament - Księga Tobiasza - streszczenie, interpretacja

Księga Tobiasza jest bardzo ważnym pismem Starego Testamentu. Jej powstanie datuje się na około II wiek p.n.e. Księga ta w tradycji religijnej nazywana jest dydaktyczną.

Nazwa księgi pochodzi od imienia jej głównego bohatera, czyli Tobiasza. Autorstwo tego tekstu nie jest jednak ustalone, ponieważ istnieje zbyt wiele niewiadomych, aby jednoznacznie wskazać twórcę księgi. Uznaje się jednak, iż powstała ona między rokiem 200 a 180 p.n.e. Należy dodać, iż wielu badaczy uznało Księgę Tobiasza na niekanoniczną, a nawet za apokryficzną. Wynika to z istnienia elementów magicznych, co powoduje oddalenie od kanonu.

Wydarzenia opisane w tej księdze dotyczą historii ojca i syna (obydwaj nosili imię Tobiasz). Pierwsze rozdziały ukazują życie ojca. Był on dobrym i sprawiedliwym człowiekiem, jednak spotkało go dużo niesprawiedliwości. Został wraz z rodziną uprowadzony do Asyrii, gdzie popadł w konflikt z królem. Przyczyną było potajemne organizowane pochówków zmarłych Izraelitów. Wkrótce potem ojciec podupada na zdrowiu i traci wzrok, bardzo cierpi, pragnie śmierci. Jednak przypomina sobie, iż jeden z mieszkańców Medii jest mu winien sporą kwotę pieniędzy. Oddane pieniądze pomogłyby w ciężkiej sytuacji.

Dlatego też ojciec wysyła do miasta syna Tobiasza. Wraz z młodzieńcem w podróż wyrusza Azariasz, który potem okazuje się aniołem powołanym przez Boga. Jest on dobrym stróżem młodzieńca, doradza mu i poucza. Za jego polecenia Tobiasz poślubia piękną dziewczynę, Sarę. Była ona nękana przez złego ducha. Natomiast ślub z Tobiaszem spowodował, iż została uwolniona od działania złych mocy. Azariasz przekazuje młodzieńcowi także informacje na temat tego, w jaki sposób uwolnić ukochanego ojca od ślepoty. W końcu Tobiasz dowiaduje się o prawdziwym przeznaczeniu swojego towarzysza, na jaw bowiem wychodzi, iż jest od wysłannikiem Boga, a jego imię brzmi Rafał. Anioł radzi mężczyznom (ojcu i synowi), aby spisali wszystko, co im się przydarzyło.

Ostatnie rozdziały Księgi Tobiasza przedstawiają hymn stworzony przez głównego bohatera. Miał on charakter dziękczynny, ponieważ młodzieniec wyrażał w nim swoją wdzięczność i uznanie za dane mu od Pana łaski. Następnie zapoznajemy się z ostatnią wolą Tobiasz-ojca, którą wyraża on tuż przed swoją śmiercią. Potem następuje opis dalszych losów Tobiasza- syna oraz całej jego rodziny.

Księga ta nazywana jest dydaktyczną, ponieważ ukazuje sposoby odpowiedniego postępowania. Nad Tobiaszem czuwał anioł stróż, który udzielał mu wprost rad i wskazówek. Każdy chrześcijanin może, a nawet powinien, ich nasłuchiwać i z nich korzystać.

Podobne wypracowania do Stary Testament - Księga Tobiasza - streszczenie, interpretacja