Kim był dla mnie Jan Paweł II? Opracowanie tematu

Papież Jan Paweł II był dla mnie wybitną jednostką i bardzo cieszę się z faktu, iż było mi dane żyć w epoce, w której właśnie ta osoba sprawowała swój pontyfikat. Karol Wojtyła, bo tak brzmi imię i nazwisko najsłynniejszego Polaka, był fenomenem na skalę światową, potrafił bowiem zjednać sobie ludzi z każdego zakątka kraju i należącego do każdego wyznania. Nie liczyło się dla niego pochodzenia, kolor skóry, odmienna religia. Każdy był równy, obce było dla niego pojęcie dyskryminacji. Jan Paweł II był i nadal jest dla mnie autorytetem, osobą godną zaufania i naśladowania. Przez całe swoje życie mówił i pisał o rzeczach prostych, a zarazem bardzo ważnych, jak miłość, wiara, zrozumienie drugiego człowieka, wybaczanie. Oprócz ogromnej wiary, Jan Paweł II miał ogromne serce. Był pierwszym papieżem, który odwiedził niemal każdy kraj na świecie, spotykał się z głowami państw, niezależnie od panującej tam religii. Chciał bowiem poznać człowieka, a nie jego poglądy religijne czy polityczne. Bardzo cenię Jana Pawła także za niesamowite podejście do młodzieży, nikt nie potrafił tak rozmawiać z młodzieżą jak on. To przecież z jego inicjatywny, sukcesywnie od 1985 roku odbywają się Światowe Dni Młodzieży, podczas których młodzi katolicy spotykali się z papieżem, który wygłaszał kazanie. Młodzież zjeżdżała tłumnie na place Rzymu, Częstochowy, Paryża czy Buenos Aires, by w skupieniu i radości wysłuchać pouczeń i rad Jana Pawła II.

Papież był osobą, która bardzo otwarcie i głośno stawała w obronie życia, także tego nienarodzonego. Nie akceptował prawa do aborcji oraz eutanazji, uważał to za wspomagane zabójstwo, był bardzo radykalny jeżeli chodzi o tę kwestię. Celem i misją Jana Pawła II było zjednoczenie wszystkich ludzi w akcie miłości i tolerancji, chciał po prostu zmienić świat na lepsze i myślę, że w dużym stopniu mu się udało. Dlatego jest dla mnie największym z największych oraz najlepszy z najlepszych. Pomimo swej wielkości oraz ogromnego autorytetu, pozostał człowiekiem skromnym, był zawsze uśmiechnięty, zabawny, wierny sobie, wyznawanym zasadom i ludziom.

Na zakończenie napiszę tylko, iż Jan Paweł II był wielkim człowiekiem, a to, co cenię w nim najbardziej to fakt, iż nie zrobił nic na siłę, by zyskać sławę. Z natury był dobry, szlachetny, wierny i oddany sprawie. Decyzja podjęta przez konklawe w 1978 roku, by mianować na papieża Karola Wojtyłę, była najlepszą rzeczą, jaka mogła przydarzyć się Polsce, Polakom oraz wszystkim ludziom na ziemi, niezależnie od wyznania. Jego pontyfikat był żywy, energiczny, wiele wniósł zarówno do świata świeckiego, jak i laickiego. Nikt bowiem nie pozostawał obojętny na małe słowa wielkiego człowieka.