Miłość w Biblii - opracowanie. Rodzaje miłości w Biblii

Miłość jest uczuciem kształtującym charakter każdego człowieka. Od urodzenia jesteśmy nią otoczeni i to jej uczymy się jako pierwszej. W Biblii przedstawiono różne obrazy oraz rodzaje miłości, bo nie jest to jedynie uczucie łączące kobietę z mężczyzną. Głównym rodzajem miłości wyeksponowanym szczególnie w Starym Testamencie jest miłość łącząca Boga i człowieka.

Związek małżeński pomiędzy Oblubienicą, a Oblubieńcem jest przymierzem zawartym pomiędzy Bogiem a narodem wybranym. Jest to związek nierozerwalny, który trzeba pielęgnować i dbać o to, aby nic go nie mogło zniszczyć. Miłość jest tutaj siłą spajającą, zespalającą związek. Pielęgnowanie jej to obowiązek najważniejszy. 

Innym rodzajem miłości jest miłość pomiędzy kobietą a mężczyzną, czyli pierwszymi ludźmi - Adamem i Ewą. Bóg stworzył człowieka z miłości i przeznaczył go do tego samego celu - aby kochali. Adam i Ewa mieli tworzyć szczęśliwą rodzinę, zadbać o potomstwo, troszczyć się o zwierzęta i rośliny w Edenie. Wszystko mieli na wyłączność. Ich dążeniem było wzajemne szanowanie się poprzez miłość.

O miłości opowiada również św. Paweł w swoim „Hymnie o miłości”. Opisuje on idealny obraz miłości:

„Miłość cierpliwa jest,

łaskawa jest.

Miłość nie zazdrości

(...) nie unosi się gniewem,

nie pamięta złego (...)

lecz współweseli się z prawdą”.

Miłość jest tutaj ukazana jako uczucie czyste, niewinne, pozbawione jakiejkolwiek zazdrości, zawiści i nienawiści. Związana jest za to z dobrocią, szlachetnością oraz zacnością. Nie może ona być wykorzystywana do niecnych celów. Musi być bezinteresowna i skromna. Dopiero wtedy jest wielka. Bez niej człowiek nie ma tak naprawdę nic, jest bezwartościowy oraz marny.

Następnym rodzajem miłości przedstawionym w Biblii jest miłość ojcowska. Widoczna jest ona w przypowieści o synu marnotrawnym. Ojciec postanawia rozdzielić swój majątek pomiędzy synów. Jeden z nich odchodzi, marnotrawi cały dobytek, po czym wraca do domu ojca skruszony z zamiarem służby u rodzica. Ojciec przyjmuje go z otwartymi ramionami, ciesząc się, że odnalazł zaginionego syna, nie wypominając mu złego zachowania. Jest to również metafora ojcowskiej miłości Boga do każdego wiernego, który nawraca się na łono boże.

Z Biblii wyłania się obraz miłości jako sposobu na życie. Jezus Chrystus w Nowym testamencie mówi o potrzebie miłości bliźniego. Ten nakaz staje się najważniejszym dla chrześcijanina. Niezależnie od rasy, wieku, czy poglądów religijnych wierni powinni kochać swoich bliźnich, bo wszyscy jesteśmy stworzeni na podobieństwo i obraz samego Boga. Jak mawiał do wiernych Jezus Chrystus: „Będziesz miłował Pana Boga twego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”.

Jezus Chrystus uczynił miłowanie drugiego człowieka swoim najważniejszym przykazaniem. Ma to być miłość czysta, radosna i szczera. Miłość to najpiękniejsze uczucie, jakim można obdarzyć bliźniego. To uczucie niepowtarzalne, wyjątkowe i trzeba umieć je doceniać.