Konkordat a prawa wiernych - rozwiń temat

Konkordat (słowo pochodzi od łacińskiego concordatus oznaczającego uzgodnienie) jest umową, jaką dane państwo zawiera ze Stolicą Apostolska (papieżem) w kwestii stosunków między tym państwem a Kościołem katolickim funkcjonującym na danym terenie. Konkordat porusza wiele różnych kwestii dotyczących możliwości religijnego życia wiernych - dotyczy kwestii małżeństwa, nauczania religii w szkołach, organizacji terytorialnej Kościoła i wielu innych spraw. Dzięki zawarciu konkordatu - podpisaniu i ratyfikowaniu (w Polsce konkordat został podpisany w 1993 r., natomiast ratyfikowany w 1998 r.) - wierni Kościoła mają znacznie więcej praw i możliwości poszerzenia swojej aktywności religijnej.

Bardzo ważnym elementem konkordatu, szczególnie w kontekście prześladowania Kościoła i jego wyznawców w latach Polski Rzeczpospolitej Ludowej, jest przyznana Kościołowi wolność sprawowania kultu - wierni uzyskali więc możliwość swobodnego uczestniczenia w nabożeństwach i różnego rodzaju organizacjach kościelnych.

Jednym z ważnych praw wiernych, jakie normowane jest w konkordacie jest tzw. małżeństwo konkordatowe, które umożliwia zawarcie ślubu kościelnego niosącego automatycznie skutki urzędowe (nie ma potrzeby tutaj zawierania tzw. ślubu cywilnego). Innym akcentowanym prawem wiernych jest w konkordacie prawo do dni wolnych, związanych ze świętami kościelnymi. Na podstawie porozumienia stron: państwowej i kościelnej ustalono w konkordacie 7 dni wolnych od pracy. 

Kolejnym prawem, jakie uzyskał Kościół w wyniku konkordatu jest uprawnienie nauczania religii w szkołach, a także prowadzenia duszpasterstwa dla dorosłych - wierni uzyskali więc prawo do zdobywania wiedzy o swojej religii w instytucjach publicznej. Co więcej, konkordat zapewnia możliwość uczestniczenia dzieci we mszach świętych podczas pobytu na różnego rodzaju koloniach i wyjazdach - następuje więc tutaj prawo ciągłości praktyk religijnych. Kościół katolicki uzyskał ponadto możliwość zakładania i prowadzenia placówek oświatowych dofinansowywanych przez państwo - wierni zyskali więc prawo do wyboru katolickiej placówki kształcenia.

W wyniku konkordatu została także zapewniona opieka duszpasterska dla żołnierzy oraz dla osób osadzonych w zakładach penitencjarnych, wychowawczych, resocjalizacyjnych, pomocy społecznej i innych.