Rasizm w Polsce - przykłady, charakterystyka zjawiska, skutki

Rasizm w Polsce nie ma takich dużych tradycji jak choćby zjawiska tego typu w Stanach Zjednoczonych czy w państwach Europy Zachodniej. Wynika to przede wszystkim z uwarunkowań historycznych (I Rzeczpospolita uznawana była za państwo tolerancji religijnej i narodowej), a w okresie po II wojnie światowej – ze względu na fakt, iż od tego momentu Polska jest państwem praktycznie jednonarodowym (tylko ok. 3% społeczeństwa to mniejszości narodowe i etniczne). Po roku 1989 objęto mniejszości ochroną prawną.

Dosyć rzadko słyszymy o wypadkach pobić, wandalizmu, zabójstw na tle rasowym. Jeśli już coś takiego się wydarzy, to przeważnie nie ma drastycznej formy. W większości wypadków można mówić o zjawisku ksenofobii, nie zaś rasizmu. Częściej występuje słowna niż fizyczna (choć i taka się zdarza) dyskryminacja mniejszości bądź obcokrajowców i migrantów. Popularne stały się sformułowania typu „czarnuch” w odniesieniu do Afroamerykanów czy „żółtek” do Chińczyków. O wrogim nastawieniu pewnych środowisk mogą świadczyć także różnego typu napisy umieszczane w miejscach publicznych i na murach budynków – tzw. graffiti. Spośród mniejszości etnicznych najbardziej prześladowani i dyskryminowani...