Władza wykonawcza - co jest władza wykonawcza? Definicja, funkcje, opis. Władza wykonawcza w RP

Zgodnie z zasadą trójpodziału władzy, zaproponowanym w XVIII wieku przez Monteskiusza i obowiązującą do dziś, wyróżnia się władzę sądowniczą, ustawodawczą oraz wykonawczą.

Władza wykonawcza zwana inaczej egzekutywą to – w ogólnym znaczeniu – działalność polegająca na zarządzaniu bieżącymi sprawami kraju, czyli „wykonywaniu” prawa. Innymi słowy – to pełnienie funkcji administracyjnych.

Wyróżnia się dwa modele władzy wykonawczej W modelu monokratycznym władza wykonawcza jest skupiona w ręku jednego organu (przykładem jest tu ustrój USA, w którym cała egzekutywa należy do prezydenta). Z kolei w modelu dualistycznym władza wykonawcza rozdzielana jest między dwa organy, jakimi są rząd i prezydent. Taki model obowiązuje w Polsce.

W Polsce władzę wykonawczą sprawuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz Rada Ministrów i organy administracji rządowej. Dodatkowym organem, któremu powierzoną tę funkcję, jest Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji oraz Państwowa Komisja Wyborcza. Dualizm egzekutywy rodzi konieczność podziału zadań celem uniknięcia sporów kompetencyjnych między organami.

Prezydent odpowiada za ogólną reprezentację kraju. Jest on także zwierzchnikiem sił zbrojnych. Do jego zadań należy mianowanie ambasadorów, sędziów (oraz niektórych urzędników), ogłaszanie wyborów, nadawanie odznaczeń. Ma możliwość zastosowania prawa łaski, wystąpienia z wnioskiem o skrócenie kadencji sejmu. Z kolei Rada Ministrów odpowiada za politykę wewnętrzną oraz wewnętrzną kraju.

Z polskiej konstytucji wynika domniemanie kompetencji na rzecz Rady Ministrów, co oznacza, że wszelkie sprawy niezastrzeżone w ustawach dla innych organów należą do kompetencji rządu.