Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie - OBWE - członkowie, geneza, charakterystyka

Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, w skrócie OBWE, powstała w roku 1995. Ma charakter międzynarodowych. Jej celem jest zapewnienie bezpieczeństwa w Europie poprzez niedopuszczanie do tworzenia się konfliktów.

Geneza ten organizacji sięga przeszło trzydzieści lat wstecz, kiedy to polski polityk – Adam Rapacki – zaproponował zwołanie Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, na której spotkać się mieli przedstawiciela NATO oraz Układu Warszawskiego. Ponowne nawoływanie o konferencję nastąpiło w 1969 roku. Trzy lata później, 22 listopada, rozpoczęto rozmowy w Helsinkach. W Wiedniu zaczęto rokowania na temat redukcji zbrojeniowej (1973), a następnie zakończono konsultacje w Helsinkach (8 czerwca 1973), by spotkać się ponownie za miesiąc i rozpocząć negocjacje ministrów spraw zagranicznych (I faza KBWE).

Kolejne rozmowy (II faza) odbywały się od 18 września 1973 do 21 lipca 1975 w Genewie. Eksperci negocjowali ostateczne warunki, by na przełomie lipca i sierpnia (30/1) 1975 przyjąć Akt Końcowy KBWE. Zawierał on deklarację zasad, jakimi powinno się kierować w stosunkach międzynarodowych.

Dopiero 1 stycznia 1995 roku postanowiono, że na podstawie aktu i całej konferencji utworzona zostanie organizacja międzynarodowa, posiadająca pięćdziesięciu pięciu członków (sygnatariuszy Aktu końcowego KBWE) – czyli państwa europejskie, Stany Zjednoczone, Kanadę oraz kilka państw azjatyckich, będących niegdyś pod kontrolą ZSRR.

Siedziba Sekretariatu OBWE znajduje się w Wiedniu. Jeśli idzie o przewodniczącego Organizacji, jest on wybierany na roczną kadencję i funkcję tę pełni zawsze szef dyplomacji danego państwa. W 2011 r. jest to minister spraw zagranicznych z Litwy, Audronius Ažubalis.