Hanna Suchocka - premierzy RP - biografia, życiorys

Hanna Suchocka urodziła się 3 kwietnia 1946 roku w Pleszewie. W 1968 roku ukończyła  Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, a następnie uzyskała na swojej macierzystej uczelni stopień doktora nauk prawnych. Pracowała jako nauczyciel akademicki, była ponadto członkiem Stronnictwa Demokratycznego, z ramienia którego została wybrana jako poseł na Sejm PRL. 

Podczas głosowania w przedmiocie delegalizacji „Solidarności” jako jedna z nielicznych posłów Stronnictwa opowiedziała się przeciwko. Została za to zawieszona w prawach członka partii. Niewiele później zdecydowała się z niej wystąpić i do końca kadencji Sejmu pozostała posłanką bezpartyjną. Potem jeszcze czterokrotnie piastowała mandat posła na Sejm RP. 

W czasie trwania tych kadencji zasiadała m.in.: w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego czy Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. Pełniła również funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Ustawodawczej. 10 lipca 1992 roku Hanna Suchocka, po uzyskaniu odpowiedniego poparcia Sejmu, objęła urząd Prezesa Rady Ministrów. Ówczesny brak możliwości zbudowania większościowego rządu spowodował, iż stanęła na czele koalicyjnego rządu, złożonego z siedmiu partii o charakterze centrowo-prawicowym. Jednak już niespełna rok później (28 maja 1993 roku), w wyniku zgłoszenia wniosku o tzw. niekonstruktywne wotum nieufności, przewagą jednego głosu rząd Hanny Suchockiej został odwołany. 

Cztery lata później została powołana na stanowisko ministra sprawiedliwości i jednocześnie prokuratora generalnego, a zatem stała się członkiem gabinetu Jerzego Buzka. Ta kandydatura nie przeszła jednak bez echa kontrowersji i protestów, gdyż wcześniej pojawiły się oskarżenia, których przedmiotem było rzekome tolerowanie przez jej rząd inwigilacji opozycyjnych partii. 

Od grudnia 2001 roku pełni funkcję ambasadora RP przy Stolicy Apostolskiej. Warto dodać, iż Hanna Suchocka posługuje się biegle językiem francuskim, angielskim i niemieckim. Przed objęciem stanowiska ambasadora była również kandydatką z ramienia rządu polskiego na funkcję sekretarza generalnego Rady Europy. Za swoją działalność i pracę otrzymała wiele nagród i wyróżnień, a wśród nich została odznaczona jednym z najbardziej prestiżowych orderów – Wielkim Krzyżem Orderu Błogosławionego Piusa IX.