Zbigniew Messner - biografia, życiorys

Zbigniew Messner urodził się 13 marca 1929 roku w miejscowości Stryj. Znany powszechnie jako działacz komunistyczny. Z wykształcenia ekonomista, absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach. W 1961 roku uzyskał tytuł doktora na swojej macierzystej uczelni. Na początku lat siedemdziesiątych XX wieku został profesorem Akademii Ekonomicznej w Katowicach, a trzy lata później został mianowany rektorem tejże uczelni. Jego szeroka wiedza, zwłaszcza z zakresu ekonomii, stała się podstawą licznych publikacji książkowych, których przedmiot koncentruje się przede wszystkim na możliwości zastosowania informatyki w aspektach związanych z ekonomią i rachunkowością. 

Poza działalnością naukową dużo czasu zajmowała Messnerowi aktywność polityczna. Niemalże przez całą dekadę lat osiemdziesiątych XX wieku zaliczał się do członków Biura Politycznego Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR). Na przełomie 1982 i 1983 roku objął stanowisko I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, który miał swoją siedzibę w Katowicach. 

Bezpośrednio potem został wicepremierem ds. ekonomicznych, by następnie, począwszy od października 1985 roku, przez niemal cztery lata piastować urząd premiera rządu PRL. Funkcja ta powierzona została Zbigniewowi Messnerowi nie bez przyczyny, gdyż duże znaczenie w tym aspekcie odgrywało jego wykształcenie. Próbowano wykorzystać to, iż jest on ekonomistą i w związku z tym powierzono nowemu szefowi Rady Ministrów wprowadzenie w życie trudnych reform gospodarczych. Plan ten okazał się fiaskiem. 

Swoje niezadowolenie społeczeństwo wyraziło w referendum, które odbyło się w 1987 roku. Jego wyniki mówiły praktycznie same za siebie, gdyż jasno został wyartykułowany sprzeciw w stosunku do radykalnego programu uzdrowienia gospodarki i jednoczesne odrzucenie zaproponowanego modelu demokratyzacji systemu politycznego. Tak negatywne opinie społeczeństwa stały się bezpośrednią determinantą tego, że Zbigniew Messner postanowił poddać się do dymisji.