Dżibuti - wojna domowa w Dżibuti - opracowanie

Historia niezależnej Republiki Dżibuti rozpoczęła się dopiero 27 czerwca 1977 roku, tj. w momencie proklamowania niepodległości. We wcześniejszym okresie Dżibuti było kolonią francuską. 

Prezydentem nowo powstałego państwa został Hasan Guled Aptidon, dotychczasowy kierownik Afrykańskiej Ligi Ludowej na Rzecz Niepodległości. Wkrótce rozpoczęła się rywalizacja między poszczególnymi stronnictwami politycznymi. Skupieni wokół prezydenta i rządu Issowie zwalczani byli przez opozycyjny Front na rzecz Przywrócenia Jedności i Demokracji (FRUD), w skład którego wchodzili w głównej mierze członkowie plemienia Afarów. Sytuację zaostrzyło wprowadzenie rządów dyktatorskich przez ponownie wybranego na głowę państwa Aptidona. Szybko zdelegalizowano ugrupowania opozycyjne, a Ludowe Zgromadzenie na rzecz Postępu (RPP) stało się jedyną legalnie działającą partią w kraju. 

Sytuacja stała się jeszcze bardziej napięta w 1987 roku, kiedy to po raz trzeci prezydentem został Aptidon. Wkrótce konflikt przerodził się w wojnę domową między Issami i Afarami, która trwała od 1991 do 1994 roku i pochłonęła wiele ofiar. W listopadzie 1991 roku opozycjoniści zaatakowali północną część republiki, szybko zajęli główne posterunki wojskowe oraz otoczyli miasta Tadżura i Obock. Rebelianci opanowywali kolejne ziemie na północy kraju, a w wielu miastach rozpoczęły się manifestacje antyrządowe i zamieszki. 

18 grudnia 1991 roku doszło do krwawego stłumienia protestu ludności w stolicy, wojska rządowe zaczęły strzelać do zgromadzonego tłumu, zabijając 59 osób. Wobec zaostrzania się konfliktu do Dżibuti wkroczyły wojska francuskie (luty 1992 roku). Interwencja Francji wpłynęła na decyzję prezydenta o zarządzeniu kolejnych wyborów oraz wprowadzeniu konstytucji. Były to jednak ustępstwa pozorne, bowiem wyniki głosowania i tak podlegały manipulacji partii rządzącej. 

W tym czasie Francja starała się pogodzić walczące, skonfliktowane strony, jednak mediacje nie przyniosły większych efektów, a w czerwcu 1993 roku nastąpiła główna ofensywa wojsk rządowych. Krok po kroku odzyskiwano opanowane przez opozycjonistów tereny. Zacięte walki trwały jeszcze ponad rok. Wojna domowa w Dżibuti oficjalnie zakończyła się 26 grudnia 1994 roku, po podpisaniu porozumienia między stronami. Jednak nawet po zawarciu ugody nie wszyscy opozycjoniści złożyli broń, ciągle dochodziło do niewielkich potyczek na północy kraju. Dopiero w maju 2001 roku miało miejsce ostateczne porozumienie FRUD i RPP.