NATO - Deklaracja londyńska (1990) - geneza, postanowienia

W okresie tzw. „zimnej wojny” Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) ukierunkowana była przede wszystkim na zachowanie równowagi między Zachodem a Wschodem. Zatem w momencie upadku systemów socjalistycznych w państwach Europy Środkowo-Wschodniej, a potem rozpadu samego ZSRR, przed kierownictwem NATO pojawiły się nowe wyzwania. Wyeliminowanie głównego adwersarza, rozpad Układu Warszawskiego oraz szybkie przemiany polityczne i gospodarcze dokonujące się w krajach wyzwolonych spod wpływów radzieckich wymagały podjęcia zdecydowanych kroków w celu polepszenia funkcjonowania organizacji. Należało dokonać zasadniczych zmian w dotychczasowych strukturach, a także przewartościować najważniejsze cele organizacji.

Próba zreformowania Paktu Północnoatlantyckiego rozpoczęła się od roku 1990. Wówczas to (w dniach 5-6 lipca) zorganizowano zjazd szefów krajów i przedstawicieli rządów państw NATO w Londynie. Wynikiem rozmów było opublikowanie tzw. Deklaracji londyńskiej. Na spotkaniu rozpatrywano kilka ważnych problemów, m.in. kwestię, jak zachować się wobec państw byłego bloku socjalistycznego, które obecnie wprowadziły system rządów demokratycznych oraz...