Opowiadanie o rodzinie i domu

Właściwie nic nie zapowiadało nadchodzących wydarzeń. Spadły na Kamila jak grom z jasnego nieba.

Dzień zaczął się jak zwykle. Kolejna sobota pod znakiem porannego kakao przygotowanego przez mamę i podśpiewywania taty, kiedy znów majstrował coś przy samochodzie. Kamil ściągnął kołdrę z młodszego brata, z którym dzielił pokój, bo ten nie radził sobie ze wstawaniem z łóżka w sobotę wcześniej niż o 12.00, po czym zrzucił piżamę, założył swoje ulubione ubrania i już pędził do kuchni wabiony śniadaniowymi zapachami.
- Cześć mamo, Patryk zaraz wstanie, postarałem się, o to, by tym razem tak łatwo nie dosięgnął kołdry, żeby iść z powrotem spać.
- Dobrze kochanie. Popilnuj, żeby mleko nie wykipiało, a ja zajrzę do Zuzi – orzekła mama i udała się do pokoju młodszej siostry Kamila.

Kiedy już cała piątka zebrała się przy stole, można było wreszcie zacząć śniadanie. Wszyscy zaśmiewali się podczas jedzenia, przypominając sobie wszystkie zabawne sceny z filmu, na którym byli wczoraj w kinie. Atmosfera pełna była radości, spokoju, bezpieczeństwa.

Gdy posiłek był już zjedzony, rodzice poprosili rodzeństwo, żeby nie odchodziło jeszcze od stołu, bo mają im coś ważnego do przekazania. Te słowa spowodowały, że żołądek Kamila wykonał...